Όπως υπογραμμίζουν οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ και της ΡΟΜΠΕΝ:
Ο λαός με τους αγώνες των προηγούμενων χρόνων ζητούσε να μπει ένα τέλος στη φρίκη των μνημονίων και η κυβέρνηση ταξικής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με τους μνημονιακούς φίλους του παρελθόντος υποσχέθηκε μια φρίκη χωρίς τέλος.
Όχι μόνο υιοθέτησε το ασφαλιστικό έκτρωμα που ξεσήκωσε εργάτες, αγρότες κι ελευθεροεπαγγελματίες αλλά με το νέο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος εκποιεί όλες τις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τις συγκοινωνίες ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ, ΤΡΑΜ, ΕΘΕΛ, τα λιμάνια, ενώ στο δεύτερο πακέτο ξεπουλήματος βρίσκονται ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΕΛΒΟ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ.
Τσίπρας και Καμμένος ψήφισαν τον ανθρωποκόφτη δημοσιονομικής πειθαρχίας για να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση των Σαμαρά-Βενιζέλου, δηλαδή το πρόγραμμα κοινωνικής καταστροφής. Σήμερα δεν υπάρχει άλλος χρόνος αναμονής, ούτε οι αυταπάτες της υπομονής. Οι μάσκες έπεσαν κι εμείς έχουμε αποφασίσει ότι δεν θα ζήσουμε σα δούλοι.
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ
Οι εργαζόμενοι των κατειλημμένων εργοστασίων ΒΙΟΜΕ (Θεσ/νίκη) και ΡΟΜΠΕΝ (Βέροια) και όλοι όσοι/ες στηρίζουμε τους αγώνες τους, καλούμε όλο το μαχόμενο εργατικό κίνημα να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας και να πλαισιώσουμε το Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης που θα ταξιδέψει από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα για να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν, να στηρίξουμε τις δυναμικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις στο Υπουργείο Εργασίας και να ανοίξουμε νέους δρόμους ταξικής αλληλεγγύης και αγώνα.
Στις περσινές μας κινητοποιήσεις, την εποχή της «ευφορίας και της ελπίδας», οι εργάτες με τις κινητοποιήσεις του Καραβανιού τον Απρίλη 2015, τις κινητοποιήσεις στα δικαστήρια για να ακυρωθεί κάθε προσπάθεια ξεπουλήματος, κέρδισαν μια εξάμηνη αναβολή του πλειστηριασμού του οικοπέδου.
Όμως η ασπιρίνη της αναβολής εκπνέει τις 30 Ιουνίου 2016 και ξαναμπαίνει μπροστά ο μηχανισμός εκποίησης του οικοπέδου, του εργοστασίου καθώς και η βίαιη εκκένωση των εργαζομένων από αυτό.
Μέσα σε αυτό το εξάμηνο, οι βολές κατά των εργατών πολλαπλασιάστηκαν: Μια μειοψηφία εργαζομένων με επικεφαλής το ΔΣ του σωματείου της Φίλκεραμ να κινητοποιείται ενεργά, για πρώτη φορά τόσο έντονα, ενάντια στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ. Το αντιδραστικό ΠΟΤΑΜΙ να καταθέτει αλλεπάλληλες ερωτήσεις στη Βουλή με σκοπό να γίνουν οι πλειστηριασμοί εδώ και τώρα.
Στο χορό των ερωτήσεων μπήκε δυστυχώς και το ΚΚΕ υποστηρίζοντας το παράλογο αστικό δίκαιο της πτωχευτικής διαδικασίας, να εκποιηθεί το οικόπεδο προκειμένου να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι της ΦΙΛΚΕΡΑΜ όταν είναι γνωστό ότι στις πτωχευτικές διαδικασίες την εποχή της κρίσης οι εργαζόμενοι απαιτούν εργασία και όχι τα ψίχουλα που μένουν πάνω στο πτωχευτικό τραπέζι που λεηλατείται από τις τράπεζες και τους υποψήφιους επενδυτές.
Σε αυτές τις επίμονες ερωτήσεις της «αντιπολίτευσης» οι κυβερνώντες πέρα από τους υποκριτικούς δεκάρικους λόγους περί «συνεταιριστικής & αλληλέγγυας οικονομίας», όχι μόνο δεν υπερασπίστηκαν την έστω προσωρινή λύση την οποία οι ίδιοι ψήφισαν, αλλά αντίθετα διαβεβαίωναν στη Βουλή πως άπαξ και παρέλθει το εξάμηνο, τότε τον λόγο τον έχει η δικαστική εξουσία …
Η ίδια κυβέρνηση που έχει βάλει στο στόχαστρο τις κοινωνικές ανάγκες, χάρισε τις Σκουριές στην Ελντοράντο και τον Μπόμπολα, έπνιξε χιλιάδες στα νερά του Αιγαίου κρατώντας το αίσχος του τείχους στον Έβρο στη θέση του, που έχει πάρει την θέση της σαν ο καλύτερος υπηρέτης των αφεντικών και του κεφαλαίου.
Μέσα σε αυτό το εξάμηνο όμως ο αγώνας των εργατών έδωσε και αυτός τις δικές του απαντήσεις:
Η διεύρυνση του εγχειρήματος της ΒΙΟΜΕ με χημικούς μηχανικούς και νέους εργαζόμενους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το άνοιγμα του e-shop και η μεγάλη επιτυχία του, έδειξαν ότι η εργατική χειραφέτηση και η αυτοδιαχείριση της παραγωγής με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, μακριά από καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης, αποτελεί τη μόνη απάντηση στην κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν. Η ΒΙΟΜΕ έχει αποδείξει ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος την εποχή της καπιταλιστικής κρίσης, ότι μπορεί να χτιστεί μια άλλη μορφή κοινωνικών σχέσεων βασισμένη όχι στη πίστη του κέρδους του κεφαλαίου αλλά στην εμπιστοσύνη των ελεύθερα άμεσων συνεταιρισμένων παραγωγών που μπορούν να δημιουργήσουν μια άλλη κοινωνία απαλλαγμένα από ταξικές διακρίσεις κι εκμετάλλευση.
Μέσα σε αυτούς τους μήνες στη ΒΙΟΜΕ φιλοξενήθηκαν δεκάδες εκδηλώσεις αλλά διευρύνθηκε και το κοινωνικό αποτύπωμα του αγώνα. Το άνοιγμα του Εργατικού Ιατρείου της ΒΙΟΜΕ, η φιλοξενία προμηθειών για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η στήριξη των εργατών και των αλληλέγγυων σε δεκάδες κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες αλλά και οι δεκάδες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, δείχνουν ότι ο αγώνας μας μπορεί να μην είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά μπορεί και πρέπει να νικήσει.
Η μεγαλύτερη επιτυχία όμως του κινήματος, ήρθε από ανθρώπους που πριν από οκτώ μήνες δεν γνωρίζαμε καν. Η κατάληψη στην Πατρίδα Βέροιας, τα σημαντικά βήματα που κάνουν οι Ρομπέν του Ξύλου, κάνουν αυτό το δεύτερο εγχείρημα να μας γεμίζει πραγματική ελπίδα για το μέλλον και να τρομάζει τους κρατούντες.
Ήδη τόσο στη Βέροια, όσο και στη Θεσσαλονίκη, είτε με αστυνομικές δυνάμεις, είτε με την προσπάθεια κοψίματος του ρεύματος, οι διαθέσεις του συστήματος είναι ξεκάθαρες όπως και η δικιά μας απάντηση: ΟΙ ΕΚΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
Αφεντικά και κράτος, δικαστικοί και εργοδοτικοί μηχανισμοί κραυγάζουν ενάντια στο νέο παράδειγμα που έθεσε ο αγώνας της ΒΙΟΜΕ και απαιτούν τη συνθηκολόγηση των εργαζομένων. Όπως έκλεισαν το κεφάλαιο του ΟΧΙ της αντίστασης με ένα ΝΑΙ της υποταγής, έτσι θέλουν να κλείσουν και όλες τις εστίες εργατικής και κοινωνικής αναταραχής, αμφισβήτησης και διεκδίκησης.
Επιδιώκουν με όλους τους τρόπους να γονατίσουν τους αγωνιζόμενους εργάτες σε Βέροια και Θεσσαλονίκη. Λογάριαζαν όμως χωρίς τους αγώνες των εργατών και όλης της μαχόμενης κοινωνίας που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε τα εγχειρήματα της κατάληψης και της αυτοδιαχείρισης.
Στις σημερινές συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, απολύσεων, φτώχιας και ανεργίας πιστεύουμε πως ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι αναγκαίο να παλέψουμε να περάσουν τα μέσα παραγωγής στα χέρια των ίδιων των παραγωγών του πλούτου.
Στα χέρια της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτός είναι ο δύσβατος αλλά και όμορφος δρόμος που χαράσσουν, με άμεση δημοκρατία, στη ΒΙΟΜΕ και στους ΡΟΜΠΕΝ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 20.00
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου