Με την ολοκλήρωση της δημόσιας
διαβούλευσης για το λεγόμενο αναπτυξιακό νομοσχέδιο και την πιθανή
ψήφισή του από την κυβέρνηση της ΝΔ, όλοι οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και
ιδιωτικό τομέα θα βρεθούμε μπροστά σ’ ένα νέο τοπίο. Στις επίμαχες
διατάξεις του κατ’ επίφαση «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου, γίνονται
αποδεκτές σχεδόν όλες οι απαιτήσεις των εργοδοτικών οργανώσεων, και η
εφαρμογή υπερμνημονιακών διατάξεων, την ίδια στιγμή που με κόπο η χώρα
ξέφυγε από την μέγγενη των μνημονίων.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν αρκείται στην
μεταβολή του θεσμικού πλαισίου για την συνδικαλιστική δράση αλλά
μετατρέπει προς το χειρότερο για τους εργαζόμενους το ίδιο το θεσμικό
πλαίσιο της εργασίας. Πιο συγκεκριμένα:
- Δημιουργούνται ειδικές οικονομικές ζώνες, όπου δεν θα ισχύουν οι πρόνοιες της εργατικής νομοθεσίας, αλλά ειδικοί κανόνες που θα διέπουν τόσο τους μισθούς όσο και τις σχέσεις εργασίας. Πρόκειται για την επίσημη θεσμοθέτηση εργασιακών κάτεργων με την έγκριση του υπουργού Εργασίας
- Με την διάταξη του άρθρου 55 παρ. 18 ενισχύονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και η επισφάλεια στο Δημόσιο, καθώς δίνεται η δυνατότητα να απασχολούνται με μερική απασχόληση (τετράωρα) και για χρονικό διάστημα έως έξι μήνες συμβασιούχοι μειωμένης απασχόλησης και κατά συνέπεια μειωμένων απολαβών. Είναι προφανές σε όλους, ότι με τη γενίκευση αυτού του μοντέλου οι δημόσιες υπηρεσίες δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στο έργο τους, καθώς θα υπάρχει συνεχόμενη ροή εργαζομένων μειωμένων δικαιωμάτων ανακυκλώνοντας το πρόβλημα της ανεργίας.
- Στο ίδιο νομοσχέδιο αντί να δοθεί λύση στο πρόβλημα της πολυνομίας και των αλληλοσυγκρουόμενων εγκυκλίων, αποφάσεων κλπ. το βάρος της ευθύνης μετακυλίεται στον εργαζόμενο. Έτσι για παράδειγμα, αν κάποιος «καθυστερήσει» την έγκριση «στρατηγικής επένδυσης» επικρεμάται η απειλή της πειθαρχικής δίωξης τόσο για τον εισηγητή όσο και για τον προϊστάμενο με την επιβολή αρχικά ποινής παύσης έως τριών μηνών το ελάχιστο. Αυτή η τιμωρητική διάταξη εξασθενίζει ασφαλώς κάθε δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου και θα εδραιώσει κλίμα φόβου μέσα στις δημόσιες υπηρεσίες, δίνοντας την δυνατότητα να στηθεί ολόκληρη φάμπρικα καταγγελιών για καθυστερήσεις, όταν οι συνάδελφοι θα προσπαθούν στοιχειωδώς να ασκήσουν τα ελεγκτικά ή γνωμοδοτικά τους καθήκοντα επί στρατηγικών επενδυτικών σχεδίων.
- Δίνεται η δυνατότητα σε ιδιώτες να ελέγχουν τα επενδυτικά σχέδια και ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την εκχώρηση της προστασίας μέσω ελέγχων, για παράδειγμα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, σε ιδιωτικά ελεγκτικά σχήματα, στα οποία μπορεί να συμμετέχουν και οι ίδιοι οι ελεγχόμενοι «στρατηγικοί επενδυτές» εγκαινιάζοντας το μοντέλο του ιδιώτη ελεγκτή και ελεγχόμενου
- Αν κάποιος εργοδότης επικαλεστεί οικονομικό πρόβλημα, τότε με απόφαση του υπουργού Εργασίας και μόνο, θα υπερισχύει η κλαδική έναντι της συλλογικής σύμβασης εργασίας
- Θεσμοθετείται η εξπρές δανειοδότηση για όσες επιχειρήσεις πρόκειται να λειτουργήσουν εντός επιχειρηματικών πάρκων, με την απειλή της παύσης κατά των υπαλλήλων, που θα καθυστερήσουν τις fast track διαδικασίες.
Στο ίδιο πολυνομοσχέδιο η κυβέρνηση ασκεί
ευθεία επίθεση στην συνδικαλιστική δράση και οργάνωση περιορίζοντας το
δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι. Φαίνεται, ότι για την ΝΔ ο βασικός
αντίπαλος της «ανάπτυξης» είναι οι εργαζόμενοι και τα εργατικά
συνδικαλιστικά δικαιώματα.
- Δίνεται η δυνατότητα στον υπουργό εργασίας με δική του απόφαση να ρυθμίσει το ζήτημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Με πρόσχημα τον εκσυγχρονισμό και την εκμετάλλευση των νέων τεχνολογιών ουσιαστικά νομοθετείται η παύση του ζωντανού διαλόγου μέσα από γενικές συνελεύσεις και η εξ αποστάσεως ψηφοφορία για κρίσιμα ζητήματα, όπως για παράδειγμα η εκλογή των οργάνων διοίκησης των σωματείων ή η προκήρυξη απεργίας. Με την ίδια διάταξη μπορεί ο υπουργός εργασίας να προχωρήσει στην ρύθμιση κι άλλων κρίσιμων ζητημάτων όπως η καθιέρωση του 50+1 για την λήψη αποφάσεων επί του συνόλου των μελών κι όχι επί της απαρτίας της γενικής συνέλευσης όπως προβλέπεται από τον συνδικαλιστικό νόμο.
- Δημιουργείται το περίφημο μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων και συνδικαλιστών, όπου θα τηρείται το καταστατικό της συνδικαλιστικής οργάνωσης, ο αριθμός των μελών που έλαβαν μέρος στις εκλογές της οργάνωσης, η σύνθεση των οργάνων διοίκησης, η έδρα της συνδικαλιστικής οργάνωσης, καθώς και οι οικονομικές της καταστάσεις. Πρόκειται για την θεσμοθέτηση του ασφυκτικού ελέγχου των συνδικαλιστικών οργανώσεων από την κυβέρνηση ή τους εργοδότες, καθώς και για την αναβίωση ενός ιδιότυπου φακελώματος του συνόλου της συνδικαλιστικής δράσης.
- Τελικά με το πολυνομοσχέδιο ορίζεται ως ανώτατη αρχή ο υπουργός Εργασίας που με δικές του αποφάσεις θα καθορίζει τον συνδικαλιστικό νόμο, θα επεμβαίνει στην εσωτερική ζωή των συνδικάτων, θα περιορίζει την ανεξαρτησία τους και τελικά με δική του απόφαση θα καθορίζει και τον τρόπο λήψης των αποφάσεων.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι με το
«αναπτυξιακό» νομοσχέδιο η κυβέρνηση προωθεί ένα μοντέλο ανάπτυξης, που
σίγουρα δεν εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο και τα συμφέροντα του κόσμου
της εργασίας.
Πρόκειται για την πλήρη υποχώρηση στις
απαιτήσεις των εργοδοτικών συμφερόντων αλλά και την υλοποίηση του
νεοφιλελεύθερου τρόπου αντίληψης για την εργασία και τους εργαζόμενους.
- Μαζικά και συλλογικά δίνουμε την δική μας απάντηση.
- Στηρίζουμε με την συμμετοχή μας την Πανδημοσιοϋπαλληλική Απεργία.
- Συμμετέχουμε στην συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος την Τρίτη 24 Σεπτέμβρη 2019 ώρα 11.π.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου