Άρειος Πάγος 52/2017 Έννοια τακτικών αποδοχών. Ποιες είναι και ποιες όχι - Πρόσθετες παροχές

Μια ενδιαφέρουσα, για μας τους επιθεωρητές εργασίας, απόφαση εξέδωσε ο Αρειος Πάγος. Πρόκειται για την 52/2017 η οπόια αναφέρεται στην έννοια τακτικών αποδοχών  διευκρινίζονρας το ποιες είναι και ποιες όχι - Πρόσθετες παροχές, που δίδονται στον εργαζόμενο όχι ως αντάλλαγμα της εργασίας του, αλλά για άλλους σκοπούς. 

Αναλυτικά η απόφαση:

Άρειος Πάγος 52/2017 Έννοια τακτικών αποδοχών. Ποιες είναι και ποιες όχι - Πρόσθετες παροχές, που δίδονται στον εργαζόμενο όχι ως αντάλλαγμα της εργασίας του, αλλά για άλλους σκοπούς (Έννοια τακτικών αποδοχών. Ποιες είναι και ποιες όχι - Πρόσθετες παροχές, που δίδονται στον εργαζόμενο όχι ως αντάλλαγμα της εργασίας του, αλλά για άλλους σκοπούς) Κατηγορία: Εργατικά - Απασχόληση Αριθμός 52/2017 Περίληψη Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 648, 653, 666, 679 ΑΚ, της κυρωθείσας με το ν. 3248/1955 με αριθμό 95/1949 Διεθνούς Σύμβασης ‘ ‘ περί προστασίας του ημερομισθίου’ ‘ , των άρθρων 3 παρ. 1 και 3 του α.ν. 539/1945, 3 παρ. 16 του ν. 4504/1966, 2 της κυρωθείσας με το ν. 133/1975 από 26-2-1975 ΕΓΣΣΕ, 1 παρ. 1 του ν. 435/1945, 1 παρ. 2 του ν. 1.082/1980 και 1παρ. 1 και 2 και 3 της Υπουργικής Απόφασης 19040/1981 ‘ ‘ χορήγηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους μισθωτούς όλης της χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου’ ‘ , συνάγεται ότι ως ‘ ‘ συνήθεις αποδοχές’ ‘ , ταυτιζόμενες εννοιολογικά με τις ‘ ‘ τακτικές αποδοχές’ ‘ , με βάση τις οποίες υπολογίζονται οι αποδοχές και το επίδομα αδείας, καθώς και τα επιδόματα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων και εξευρίσκεται το ωρομίσθιο και η προσαύξηση για την παρεχόμενη υπερωριακή εργασία, νοούνται ο συμβατικός ή ο νόμιμος μισθός ή το ημερομίσθιο, καθώς και οποιαδήποτε άλλη πρόσθετη εργοδοτική παροχή, σε χρήμα ή σε είδος, που καταβάλλεται κατά τη διάρκεια της σύμβασης εργασίας, με την προϋπόθεση ότι η παροχή αυτή δίδεται σταθερά και μόνιμα ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας. Έτσι, εφόσον παρέχονται τακτικά και σταθερά, περιλαμβάνονται στις τακτικές αποδοχές, μεταξύ άλλων, η αμοιβή για υπερεργασία και για νόμιμη υπερωριακή απασχόληση, οι προσαυξήσεις για την παροχή εργασίας κατά τη νύκτα, τις Κυριακές και τις αργίες, το αντίτιμο τροφής και γενικά κάθε προσαύξηση του βασικού μισθού ή ημερομισθίου ( Ολ. ΑΠ 5/2011, ΑΠ 16/2011, ΑΠ 413/2008, ΑΠ 1057/2007, ΑΠ 146/2006 ). Όμως, οι πρόσθετες παροχές, που δίδονται στον εργαζόμενο όχι ως αντάλλαγμα της εργασίας του, αλλά για άλλους σκοπούς, όπως για την εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών της επιχείρησης, δεν έχουν το χαρακτήρα μισθού και δεν υπολογίζονται για τον υπολογισμό των επιδομάτων, εκτός αν ορίζεται το αντίθετο σε κανονιστική διάταξη ή στην ατομική σύμβαση εργασίας. Μεταξύ των παροχών που δεν έχουν το χαρακτήρα μισθού είναι τα έξοδα (οδοιπορικά, διανυκτέρευσης κλπ), το επίδομα αδείας, το επίδομα οπλοφορίας και η αποζημίωση που καταβάλλεται στον εργαζόμενο για απασχόλησή του εκτός της έδρας παροχής της εργασίας του, εκτός αν έχει συμφωνηθεί ότι θα καταβάλλεται και καταβάλλεται πράγματι τακτικά και ανεξάρτητα από την πραγματοποίηση και τον αριθμό των ημερών εργασίας εκτός έδρας ή αν η εργασία αυτή παρέχεται πράγματι σταθερά και μόνιμα ( ΑΠ 361/2015, ΑΠ 525/2015, ΑΠ 274/2015). ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΑΠ 52/2017 Β2’ Πολιτικό Τμήμα Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ασπασία Καρέλλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Νικόλαο Πάσσο, Παναγιώτη Κατσιρούμπα, Δήμητρα Κοκοτίνη και Γεώργιο Μιχολιά, Αρεοπαγίτες. Συνεδρίασε δημόσια στο Κατάστημά του, στις 25 Οκτωβρίου 2016, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ: Της αναιρεσείουσας: ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "...", που εδρεύει στην ... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του .................., που δεν κατέθεσε προτάσεις. Των αναιρεσιβλήτων: 1.Θ. Κ. του Α., κατοίκου ..., 2.Α. Ε. του Δ., κατοίκου ..., 3.Κ. Χ. του Γ., κατοίκου ..., 4.Π. Δ. του Δ., κατοίκου ..., 5.Α. Μ. του Σ., κατοίκου ..., 6.Κ. Β. του Α., κατοίκου ..., 7.Γ. Γ. του Κ., κατοίκου ..., 8.Π. Β. του Π., κατοίκου ..., 9.Κ. Β. του Ε., κατοίκου ..., 10.Τ. Θ. του Ν., κατοίκου ..., 11.Ρ. Α. του Ι., κατοίκου ..., 12.Μ. Α. του Γ., κατοίκου ..., 13.Κ. Ι. του Β., κατοίκου ..., 14.Β. Θ. του Π., κατοίκου ..., 15.Λ. Γ. του Α., κατοίκου ..., 16.Κ. Α. του Β., κατοίκου ..., 17.Τ. Α. του Ε., κατοίκου ..., 18.Τ. Α. του Ε., κατοίκου ..., 19.Α. Σ. του Α., κατοίκου ..., 20.Ι. Ν. του Δ., κατοίκου ..., 21.Μ. Σ. του Ζ., κατοίκου ..., 22.Χ. Α. του Α., κατοίκου ..., 23.Φ. Β. του Χ., κατοίκου ..., 24.Σ. Ν. του Ε., κατοίκου ..., 25.Τ. Δ. του Κ., κατοίκου ..., 26.Τ. Δ. του Κ., κατοίκου ..., 27.Τ. Γ. του Δ., κατοίκου ..., 28.Α. Ι. του Σ., κατοίκου ..., 29.Δ. Σ. του Κ., κατοίκου ..., 30.Κ. Β. του Γ., κατοίκου ..., 31.Ρ. Σ. του Γ., κατοίκου ..., 32.Π. Ν. του Ι., κατοίκου ..., 33.Π. Α. του Μ., κατοίκου ..., 34.Π. Κ. του Ν., κατοίκου ..., 35.Κ. Α. του Γ., κατοίκου ..., 36.Τ. Κ. του Ι., κατοίκου ..., 37.Ρ. Σ. του Ι., κατοίκου ..., 38.Κ. Δ. του Ν., κατοίκου ..., 39.Σ. Α. του Α., κατοίκου ..., 40.Φ. Σ. του Ι., κατοίκου ..., 41.Κ. Α. του Γ., κατοίκου ..., 42.Ζ. Ε. του Κ., κατοίκου ..., 43.Τ. Σ. του Δ., κατοίκου ..., 44.Ε. Μ. του Γ., κατοίκου ..., 45.Σ. Α. του Δ., κατοίκου ..., 46.Μ. Χ. του Χ., κατοίκου ..., 47.Τ. Δ. του Ι., κατοίκου ..., 48.Κ. Σ. του Ο., κατοίκου ... Ευβοίας, 49.Δ. Ι. του Δ., κατοίκου ..., 50.Α. Γ. του Ν., κατοίκου ... Χαλκίδας, 51.Κ. Η. του Α., κατοίκου ..., 52.Ζ. Φ. του Γ., κατοίκου ..., 53.Τ. Α. του Γ., κατοίκου ..., 54.Α. Δ. του Κ., κατοίκου ..., 55.Κ. Α. του Γ., κατοίκου ..., 56.Τ. Χ. του Η., κατοίκου ..., 57.Δ. Δ. του Ν., κατοίκου ..., 58.Μ. Ρ. του Σ., κατοίκου ..., 59. Κ. Ι. του Γ., κατοίκου ... Ευβοίας, 60.Τ. Χ. του Γ., κατοίκου ..., 61.Λ. Ι. του Η., κατοίκου ..., 62.Π. Μ. του Β., κατοίκου ..., 63.Φ. Ν. του Κ., κατοίκου ..., 64.Ξ. Χ. του Μ., κατοίκου ..., 65.Χ. Ι. του Π., κατοίκου ..., 66.Α. Σ. του Κ., κατοίκου ..., 67.Α. Σ. Τ. του Κ., κατοίκου ..., 68.Σ. Α. του Σ., κατοίκου ..., 69.Χ. Γ. του Σ., κατοίκου ..., 70.Α. Κ. του Σ., κατοίκου ..., 71.Τ. Ν. του Σ., κατοίκου ..., 72.Σ. Δ. του Ι., κατοίκου ..., 73.Κ. Φ. του Γ., κατοίκου ..., 74.Τ. Γ. του Κ., κατοίκου ..., 75.Π. Λ. του Κ., κατοίκου ..., 76.Σ. Β. του Λ., κατοίκου ..., 77.Δ. Χ. του Κ., κατοίκου ..., 78.Μ. Δ. του Κ., κατοίκου ..., 79.Κ. Χ. του Σ., κατοίκου ..., 80.Τ. Ε. του Σ., κατοίκου ..., 81.Τ. Α. του Α., κατοίκου ..., 82.Κ. Φ. του Γ., κατοίκου ..., 83.Μ. Ε. του Π., κατοίκου ..., 84.Κ. Ι. του Α., κατοίκου ..., 85.Σ. Γ. του Κ., κατοίκου ..., 86.Κ. Ε. του Ι., κατοίκου ..., 87.Φ. Δ. του Θ., κατοίκου ..., 88.Τ. Ζ. του Α., κατοίκου ..., 89.Α. Γ. του Χ., κατοίκου ..., 90.Γ. Α. του Λ., κατοίκου ..., 91.Σ. Χ. του Ι., κατοίκου ..., 92.Σ. Α. του Δ., κατοίκου ..., 93.Χ. Π. του Κ., κατοίκου ..., 94.Τ. Κ. του Σ., κατοίκου ..., 95.Ο. Π. του Γ., κατοίκου ..., 96.Σ. Γ. του Δ., κατοίκου ... Ευβοίας, 97.Λ. Σ. του Α., κατοίκου ..., 98.Μ. Α. του Χ., κατοίκου ..., 99.Λ. Γ. του Β., κατοίκου ..., 100. Κ. Κ. του Γ., κατοίκου ..., 101.Γ. Π. του Δ., κατοίκου ..., 102.Κ. Ν. του Α., κατοίκου ..., 103.Α. Β. του Γ., κατοίκου ..., 104.Μ. Σ. του Η., κατοίκου ..., 105.Μ. Μ. του Α., κατοίκου ..., 106.Τ. Ε. του Α., κατοίκου ..., 107.Κ. Μ. του Κ., κατοίκου ..., 108.Κ. Ά. του Ι., κατοίκου ..., 109.Β. Π. του Κ., κατοίκου ..., 110.Σ. Σ. του Α., κατοίκου ..., 111.Λ. Γ. του Κ., κατοίκου ..., 112.Σ. Ν. του Α., κατοίκου ..., 113.Σ. Π. του Δ., κατοίκου ..., 114.Α. Κ. του Γ., κατοίκου ..., 115.Α. Β. του Ν., κατοίκου ..., 116.Τ. Ε. του Κ., κατοίκου ..., 117.Ν. Ι. του Β., κατοίκου ..., 118.Μ. Ι. του Λ., κατοίκου ..., 119.Κ. Ε. του Ο., κατοίκου ..., 120.Μ. Γ. του Θ., κατοίκου ..., 121.Κ. Ε. του Γ., κατοίκου ..., 122.Μ. Σ. του Δ., κατοίκου ..., 123.Κ. Δ. του Κ., κατοίκου ..., 124.Μ. Π. του Λ., κατοίκου ..., 125.Ν. Α. του Α., κατοίκου ..., 126.Π. Α. του Γ., κατοίκου ..., 127.Π. Ι. του Β., κατοίκου ..., 128.Ρ. Χ. του Δ., κατοίκου ..., 129.Σ. Κ. του Α., κατοίκου ..., 130.Κ. Γ. του Χ., κατοίκου ..., 131.Γ. Δ. του Ε., κατοίκου ..., 132.Δ. Δ. του Ι., κατοίκου ... Ευβοίας, 133.Τ. Σ. του Γ., κατοίκου ..., 134.Κ. Χ. του Κ., κατοίκου ..., 135.Π. Χ. του Δ., κατοίκου ..., 136.Π. Σ. του Α., κατοίκου ..., 137.Κ. Β. του Θ., κατοίκου ..., 138.Κ. Α. του Ι., κατοίκου ..., 139.Σ. Ι. του Κ., κατοίκου ..., 140.Τ. Δ. του Β., κατοίκου ..., 141.Κ. Ι. του Γ., κατοίκου ..., 142.Σ. Κ. του Α., κατοίκου ..., 143.Μ. Σ. του Γ., κατοίκου ..., 144.Μ. Δ. του Θ., κατοίκου ..., 145.Α. Χ. του Γ., κατοίκου ..., 146.Μ. Λ. του Ι., κατοίκου ... Χαλκίδας, 147.Μ. Δ. του Ι., κατοίκου ..., 148.Γ. Ι. του Ξ., κατοίκου ..., 149.Κ. Σ. του Ν., κατοίκου ..., 150.Μ. Δ. του Α., κατοίκου ..., 151.Μ. Ι. του Α., κατοίκου ..., 152.Λ. Κ. του Ρ., κατοίκου ..., 153.Δ. Δ. του Κ., κατοίκου ... Ευβοίας, 154.Ε. Χ. του Α., κατοίκου ..., 155.Σ. Β. του Σ., κατοίκου ..., 156.Δ. Γ. του Δ., κατοίκου ... Ευβοίας, 157.Μ. Χ. του Α., κατοίκου ..., 158.Π. Γ. του Κ., κατοίκου ..., 159.Κ. Χ. Χ. Φ. του Μ., κατοίκου ..., 160.Π. Α. του Β., κατοίκου ..., 161.Α. Χ. του Β., κατοίκου ..., 162.Μ. Γ. του Ι., κατοίκου ..., 163.Λ. Κ. του Α., κατοίκου ..., 164.Μ. Δ. του Α., κατοίκου ..., 165.Κ. Ν. του Κ., κατοίκου ..., 166.Γ. Γ. του Ι., κατοίκου ..., 167.Μ. Λ. του Φ., κατοίκου ..., 168.Λ. Γ. του Ε., κατοίκου ..., 169.Τ. Χ. του Κ., κατοίκου ..., 170.Π. Κ. του Ε., κατοίκου ..., 171.Α. Θ. του Ε., κατοίκου ..., 172.Μ. Θ. του Χ., κατοίκου ..., 173. Σ. Α. του Α., κατοίκου ..., 174.Α. Β. του Ι., κατοίκου ..., 175.Π. Γ. του Ε., κατοίκου ..., 176.Π. Κ. του Ι., κατοίκου ..., 177.Τ. Ε. του Β., κατοίκου ..., 178.Δ. Σ. του Κ., κατοίκου ... Ευβοίας, 179.Π. Σ. του Ν., κατοίκου ... Ευβοίας, 180.Π. Γ. του Α., κατοίκου ..., 181.Μ. Κ. του Μ., κατοίκου ..., 182.Κ. Γ. του Χ., κατοίκου ..., 183.Π. Α. του Δ., κατοίκου ... Ευβοίας, 184.Κ. Ι. του Α., κατοίκου ..., 185.Σ. Β. του Ε., κατοίκου ..., 186.Δ. Α. του Ν., κατοίκου ..., 187.Μ. Π. του Γ., κατοίκου ..., 188.Σ. Β. του Ε., κατοίκου ..., 189.Π. Χ. του Γ., κατοίκου ..., 190.Β. Σ. του Α., κατοίκου ..., 191.Μ. Χ. του Κ., κατοίκου ..., 192.Ν. Χ. του Ι., κατοίκου ..., 193.Γ. Α. του Γ., κατοίκου ..., 194.Α. Γ. του Χ., κατοίκου ... Ευβοίας, 195.Π. Ι. του Π., κατοίκου ..., 196.Κ. Μ. του Α., κατοίκου ..., 197.Γ. Ε. του Γ., κατοίκου ..., 198.Β. Δ. του Ν., κατοίκου ..., 199.Γ. Α. του Ε., κατοίκου ..., 200.Δ. Δ. του Ν., κατοίκου ..., 201.Τ. Σ. του Λ., κατοίκου ..., 202.Τ. Π. του Θ., κατοίκου ..., 203.Τ. Ε. του Θ., κατοίκου ..., 204.Β. Α. του Γ., κατοίκου ..., 205.Λ. Α. του Ε., κατοίκου ..., 206.Σ. Φ. του Μ., κατοίκου ..., 207.Μ. Χ. του Ι., κατοίκου ..., 208.Μ. Σ. του Γ., κατοίκου ..., 209.Κ. Ρ. του Σ., κατοίκου ..., 210.Τ. Α. του Ν., κατοίκου ..., 211.Κ. Γ. του Α., κατοίκου ... Ευβοίας, 212.Μ. Κ. του Π., κατοίκου ... Ευβοίας, 213.Π. Γ. του Ν., κατοίκου ..., 214.Χ. Α. του Δ., κατοίκου ..., 215.Κ. Ρ. του Χ., κατοίκου ..., 216.Μ. Β. του Χ., κατοίκου ..., 217.Ζ. Δ. του Γ., κατοίκου ... Ευβοίας, 218.Δ. Α. του Κ., κατοίκου ... Ευβοίας, 219.Κ. Π. του Β., κατοίκου ... Ευβοίας, 220.Κ. Κ. του Γ., κατοίκου ... Ευβοίας, 221.Π. Ε. του Ι., κατοίκου ..., 222.Μ. Α. του Ι., κατοίκου ... Ευβοίας, 223.Κ. Α. του Δ., κατοίκου ... Ευβοίας, 224.Κ. Α. του Κ., κατοίκου ..., 225.Κ. Ε. του Δ., κατοίκου ..., 226.Κ. Α. του Κ., κατοίκου ..., 227.Μ. Χ. του Γ., κατοίκου ..., 228.Π. Β. του Χ., κατοίκου ..., 229.Μ. Ι. του Χ., κατοίκου ..., 230.Β. Ν. του Α., κατοίκου ..., 231.Γ. Χ. του Α., κατοίκου ..., 232.Α. Α. του Ι., κατοίκου ..., 233.Μ. Κ. του Σ., κατοίκου ..., 234.Κ. Ε. του Ι., κατοίκου ..., 235.Μ. Χ. του Χ., κατοίκου ... Χαλκίδας, 236.Γ. Γ. του Ξ., κατοίκου ..., 237.Μ. Κ. του Δ., κατοίκου ..., 238.Σ. Λ. του Δ., κατοίκου ..., 239.Μ. Γ. του Ε., κατοίκου ..., 240.Κ. Δ. του Χ., κατοίκου ..., 241.Τ. Ν. του Α., κατοίκου ..., 242.Μ. Κ. του Ι., κατοίκου ..., 243.Χ. Γ. του Β., κατοίκου ..., 244.Σ. Δ. του Σ., κατοίκου ..., 245.Χ. Ν. του Ι., κατοίκου ..., 246.Γ. Κ. του Ι., κατοίκου ..., 247.Τ. Ι. του Μ., κατοίκου ..., 248.Σ. Γ. του Μ., κατοίκου ..., 249.Λ. Κ. του Δ., κατοίκου ... Χαλκίδας, 250.Μ. Κ. του Δ., κατοίκου ..., 251.Σ. Σ. του Ά., κατοίκου ..., 252.Π. Β. του Α., κατοίκου ..., 253.Π. Δ. του Ν., κατοίκου ..., 254.Τ. Α. του Σ., κατοίκου ..., 255.Μ. Κ. του Δ., κατοίκου ... Ευβοίας, 256.Α. Κ. του Π., κατοίκου ..., 257.Τ. Π. του Κ., κατοίκου ..., 258.Γ. Ε. του Δ., κατοίκου ... Χαλκίδος, 259.Κ. Γ. του Θ., κατοίκου ... Χαλκίδος, 260.Μ. Σ. του Π., κατοίκου ..., 261.Γ. Α. του Δ., κατοίκου ..., 262.Α. Ε. του Γ., κατοίκου ..., 263.Α. Γ. του Μ., κατοίκου ..., 264.Κ. Ι. του Σ., κατοίκου ..., 265.Π. Δ. του Γ., κατοίκου ..., 266.Τ. Ι. του Κ., κατοίκου ..., 267.Σ. Χ. Σ. του Μ., κατοίκου ..., 268.Γ. Ε. του Δ., κατοίκου ..., 269.Σ. Ν. του Φ., κατοίκου ..., 270.Σ. Α. του Χ., κατοίκου ..., 271.Δ. Σ. του Κ., κατοίκου ... Χαλκίδας, 272.Τ. Α. του Σ., κατοίκου ... Χαλκίδας, 273.Μ. Σ. Σ. του Χ., κατοίκου ... Χαλκίδας, 274.Τ. Σ. του Π., κατοίκου ..., 275.Κ. Χ. του Δ., κατοίκου ..., 276.Χ. Σ. του Ρ., κατοίκου ... , 277.Ρ. Κ. του Ο., κατοίκου ..., 278.Ρ. Α. Α. του Χ., κατοίκου ..., 279.Μ. Λ. του Κ., κατοίκου ... Ευβοίας, 280.Σ. Μ. του Μ., κατοίκου ..., 281.Κ. Δ. του Δ., κατοίκου ..., 282.Μ. Σ. του Γ., κατοίκου ..., 283.Λ. Δ. του Σ., κατοίκου ..., 284.Σ. Τ. του Ι., κατοίκου ..., 285.Ζ. Γ. του Π., κατοίκου ..., 286.Π. Ν. του Η., κατοίκου ..., 287.Α. Α. του Α., κατοίκου ..., 288.Μ. Ε. του Κ., κατοίκου ..., 289.Κ. Τ. του Χ., κατοίκου ..., 290.Α. Α. του Γ., κατοίκου ..., 291.Α. Α. του Γ., κατοίκου ..., 292.Κ. Ε. του Α., κατοίκου ..., 293.Δ. Σ. του Ι., κατοίκου ..., 294.Ε. Γ. του Ε., κατοίκου ..., 295.Ν. Μ. του Α., κατοίκου ..., 296.Β. Γ. του Π., κατοίκου ..., 297.Γ. Π. του Χ., κατοίκου ..., 298.Ν. Α. του Χ., κατοίκου ... Χαλκίδας Ευβοίας, 299.Σ. Χ. του Κ., κατοίκου ..., 300.Π. Μ. του Ν., κατοίκου ..., 301.Α. Ι. του Α., κατοίκου ..., 302.Α. Ν. του Γ., κατοίκου ..., 303.Μ. Γ. του Ε., κατοίκου ... Χαλκίδας, 304.Κ. Γ. του Ι., κατοίκου ..., 305.Κ. Μ. του Φ., κατοίκου ..., 306.Κ. Σ. του Χ., κατοίκου ..., 307.Κ. Α. του Ν., κατοίκου ..., 308.Μ. Δ. του Ν., κατοίκου ... Ευβοίας, 309.Ν. Κ. του Α., κατοίκου ..., 310.Π. Ι. του Π., κατοίκου ..., 311.Σ. Σ. του Ε., κατοίκου ..., 312.Σ. Κ. του Δ., κατοίκου ... Ευβοίας, 313.Σ. Β. του Κ., κατοίκου ..., 314.Χ. Ι. του Γ., κατοίκου ..., 315.Γ. Ε. του Ν., κατοίκου ..., 316.Μ. Α. του Β., κατοίκου ..., 317.Μ. Α. του Γ., κατοίκου ... Ευβοίας, 318.Γ. Κ. του Λ., κατοίκου ..., 319.Μ. Π. του Ν., κατοίκου ..., 320.Κ. Μ. του Γ., κατοίκου ..., 321.Φ. Σ. του Α., κατοίκου ..., 322.Π. Ν. του Κ., κατοίκου ..., 323.Τ. Α. του Ι., κατοίκου ..., 324.Σ. Χ. του Ε., κατοίκου ... Ευβοίας, 325.Δ. Κ. του Α., κατοίκου ... Ευβοίας, 326.Α. Σ. του Σ., κατοίκου ..., 327.Γ. Δ. του Ν., κατοίκου ..., 328.Τ. Χ. του Δ., κατοίκου ..., 329.Μ. Α. του Δ., κατοίκου ..., 330.Μ. Δ. του Α., κατοίκου ..., 331.Π. Δ. του Ε., κατοίκου ..., 332.Λ. Π. του Λ., κατοίκου .... Οι 1ος, 3ος, 5ος, 11ος, 12ος, 13ος, 14ος, 16ος, 17η, 18ος, 19ος, 20ος, 24ος, 29ος, 30ος, 34ος, 39ος, 40ος, 42ος,43η, 44ος, 45ος, 47ος, 48ος, 50ος, 51ος, 53ος, 54ος, 55η, 56ος, 58ος, 60ος, 62ος, 63ος, 64ος, 65ος, 66ος, 67η, 68η, 73η, 74ος, 75ος, 81η, 82η, 87ος, 89ος, 90η, 91ος, 92ος, 93ος, 94ος, 95ος, 99ος, 101η, 108ος, 109ος, 110ος, 111ος, 121ος, 122ος, 124ος, 125η, 126ος, 127ος, 128ος, 129ος, 130ος, 131ος, 133ος, 134ος, 135ος, 136η, 137ος, 139ος, 140ος, 141ος, 142ος, 143ος, 144ος, 145ος, 146ος, 147ος, 148ος, 152ος, 153ος, 154ος, 155ος, 157ος, 160ος, 162ος, 164ος, 167ος, 168ος, 169ος, 170ος, 171ος, 172ος, 173ος, 174ος, 176ος, 178ος, 181ος, 182ος, 184ος, 185ος, 186ος, 188ος, 189ος, 190ος, 191ος, 193ος, 194ος, 195ος, 196η, 197η, 198ος, 199ος, 200ος, 201ος, 202ος, 203ος, 204ος, 205ος, 206ος, 207ος, 208ος, 210ος, 211ος, 212ος, 213ος, 214ος, 215ος, 216ος, 217ος, 218ος, 219ος, 220ος, 221ος, 222ος, 223ος, 224ος, 226ος, 228ος, 229ος, 232ος, 233ος, 234ος, 237ος, 238ος, 239ος, 240ος, 241ος, 242ος, 244ος, 249ος, 250ος, 251ος, 252ος, 253ος, 254ος, 256ος, 257ος, 259ος, 260ος, 261ος, 262ος, 266ος, 268ος, 269ος, 270ος, 271ος, 272ος, 274ος, 277ος, 279ος, 286ος, 287ος, 288ος, 290ος, 291ος, 292ος, 293ος, 296ος, 297ος, 298ος, 299ος, 300η, 301ος, 302ος, 303ος, 304ος, 307ος, 309ος, 311ος, 312ος, 313ος, 318ος, 321ος, 322ος, 323ος, 324ος, 326ος, 328ος, 329ος και 330ος εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ευδοξία Τζόβλα, που κατέθεσε προτάσεις και οι λοιποί δεν παραστάθηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 31/10/2010 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Χαλκίδος. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 321/2012 του ίδιου Δικαστηρίου και 247/2013 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 2/12/2013 αίτησή της. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η Εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Δήμητρα Κοκοτίνη ανέγνωσε την από 10/11/2015 έκθεσή της, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης. Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, η πληρεξούσια των παραστάντων αναιρεσιβλήτων την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη του. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ 1. Από τις διατάξεις των άρθρων 108, 110 παρ. 2, 498 παρ. 1, 568 παρ. 1, 2 και 4, 576 παρ.1 - 3 και 672 ΚΠολΔ προκύπτει ότι, αν κατά τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης δεν εμφανισθεί ή εμφανισθεί αλλά δεν μετάσχει σ’ αυτήν με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος κάποιος διάδικος, το Δικαστήριο ερευνά αυτεπάγγελτα, ποιος από τους διαδίκους επέσπευσε την συζήτηση της αίτησης αναίρεσης και αν μεν την συζήτησή της επέσπευσε εγκύρως ο απολειπόμενος διάδικος, κλητεύοντας νόμιμα και εμπρόθεσμα τους λοιπούς ή κλητεύθηκε ο ίδιος νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον επισπεύδοντα την συζήτηση άλλο διάδικο, η υπόθεση συζητείται σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, διαφορετικά, αν δηλαδή δεν προκύπτει έγκυρη επίσπευση της συζήτησης ή δεν μπορεί να διαπιστωθεί ποιος διάδικος την επέσπευσε, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς όλους, καταρχήν, τους διαδίκους και η υπόθεση επαναφέρεται προς συζήτηση με νέα κλήση (ΑΠ 182/2016, ΑΠ 968/2015, ΑΠ 266/2014). Ειδικά, αν ο μη εμφανισθείς διάδικος είναι αναιρεσίβλητος και δεν προκύπτει ότι την συζήτηση επισπεύδει αυτός, για το παραδεκτό της συζήτησης, δεν αρκεί η επίδοση προς αυτόν μόνο της κλήσης για συζήτηση, αλλά απαιτείται να του έχει επιδοθεί και αντίγραφο της αίτησης αναίρεσης. Περαιτέρω, στην παρ. 3 εδ. β’ του άρθρου 576 ΚΠολΔ, όπως το εδάφιο τούτο προστέθηκε με το άρθρο 62 του ν. 4139/2013, που ισχύει από 20-3-2013 και καταλαμβάνει, κατά το άρθρο 98 του ίδιου νόμου, και τις εκκρεμείς υποθέσεις, ορίζεται ότι ‘ ‘ Σε περίπτωση απλής ομοδικίας, αν κάποιος δεν εκπροσωπηθεί από πληρεξούσιο δικηγόρο, η υπόθεση χωρίζεται και η συζήτηση της αίτησης αναίρεσης χωρεί νομίμως, ως προς όσους εκπροσωπούνται από πληρεξούσιο δικηγόρο ή έχουν κλητευθεί νομίμως και κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς τους λοιπούς’ ‘ . 2. Στην προκειμένη περίπτωση, από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων της δίκης αυτής (άρθρο 561 § 2 ΚΠολΔ), προκύπτουν τα εξής: Η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης στρέφεται κατά της 247/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας, με την οποία, αντιμωλία των διαδίκων, απορρίφθηκε κατ’ ουσία η έφεση των εναγομένης και ήδη αναιρεσείουσας εταιρείας κατά της 321/2012 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Χαλκίδας, η οποία δέχθηκε κατ’ ουσία την από 31-10-2010 αγωγή των εναγόντων και ήδη αναιρεσιβλήτων και επιδίκασε σε κάθε ένα από τους τριακοσίους τριάντα δύο(332) ενάγοντες τα αναφερόμενα σ’ αυτή ποσά από διαφορές επιδομάτων εορτών. Η αίτηση αυτή προσδιορίσθηκε για συζήτηση ενώπιον του Β2 Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου κατά τη δικάσιμο της 24-11-2015, κατά την οποία αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο της 25-10-2016. Κατ’ αυτή, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε με την σειρά της από το πινάκιο και όπως προκύπτει από τα πρακτικά συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, παρέστησαν οι διάδικοι, πλην των αναιρεσίβλητων με τους αντίστοιχους στο αναιρετήριο αριθμούς, …. οι οποίοι δεν εμφανίσθηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο. Από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει ποιο από τα διάδικα μέρη επισπεύδει τη συζήτηση της κρινόμενης αίτησης και αν έχει επιδοθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης στους ως άνω απόντες αναιρεσίβλητους για την αρχική δικάσιμο ή την μετ’ αναβολή δικάσιμο. Επομένως, για τους απόντες αναιρεσίβλητους πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση. Στη συνέχεια, εφόσον πρόκειται για απλή ομοδικία, πρέπει να χωρισθεί η υπόθεση και να συζητηθεί η αίτηση ως προς τους παριστάμενους διαδίκους . 3. Επειδή, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 648, 653, 666, 679 ΑΚ, της κυρωθείσας με το ν. 3248/1955 με αριθμό 95/1949 Διεθνούς Σύμβασης ‘ ‘ περί προστασίας του ημερομισθίου’ ‘ , των άρθρων 3 παρ. 1 και 3 του α.ν. 539/1945, 3 παρ. 16 του ν. 4504/1966, 2 της κυρωθείσας με το ν. 133/1975 από 26-2-1975 ΕΓΣΣΕ, 1 παρ. 1 του ν. 435/1945, 1 παρ. 2 του ν. 1.082/1980 και 1παρ. 1 και 2 και 3 της Υπουργικής Απόφασης 19040/1981 ‘ ‘ χορήγηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους μισθωτούς όλης της χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου’ ‘ , συνάγεται ότι ως ‘ ‘ συνήθεις αποδοχές’ ‘ , ταυτιζόμενες εννοιολογικά με τις ‘ ‘ τακτικές αποδοχές’ ‘ , με βάση τις οποίες υπολογίζονται οι αποδοχές και το επίδομα αδείας, καθώς και τα επιδόματα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων και εξευρίσκεται το ωρομίσθιο και η προσαύξηση για την παρεχόμενη υπερωριακή εργασία, νοούνται ο συμβατικός ή ο νόμιμος μισθός ή το ημερομίσθιο, καθώς και οποιαδήποτε άλλη πρόσθετη εργοδοτική παροχή, σε χρήμα ή σε είδος, που καταβάλλεται κατά τη διάρκεια της σύμβασης εργασίας, με την προϋπόθεση ότι η παροχή αυτή δίδεται σταθερά και μόνιμα ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας. Έτσι, εφόσον παρέχονται τακτικά και σταθερά, περιλαμβάνονται στις τακτικές αποδοχές, μεταξύ άλλων, η αμοιβή για υπερεργασία και για νόμιμη υπερωριακή απασχόληση, οι προσαυξήσεις για την παροχή εργασίας κατά τη νύκτα, τις Κυριακές και τις αργίες, το αντίτιμο τροφής και γενικά κάθε προσαύξηση του βασικού μισθού ή ημερομισθίου ( Ολ. ΑΠ 5/2011, ΑΠ 16/2011, ΑΠ 413/2008, ΑΠ 1057/2007, ΑΠ 146/2006 ). Όμως, οι πρόσθετες παροχές, που δίδονται στον εργαζόμενο όχι ως αντάλλαγμα της εργασίας του, αλλά για άλλους σκοπούς, όπως για την εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών της επιχείρησης, δεν έχουν το χαρακτήρα μισθού και δεν υπολογίζονται για τον υπολογισμό των επιδομάτων, εκτός αν ορίζεται το αντίθετο σε κανονιστική διάταξη ή στην ατομική σύμβαση εργασίας. Μεταξύ των παροχών που δεν έχουν το χαρακτήρα μισθού είναι τα έξοδα (οδοιπορικά, διανυκτέρευσης κλπ), το επίδομα αδείας, το επίδομα οπλοφορίας και η αποζημίωση που καταβάλλεται στον εργαζόμενο για απασχόλησή του εκτός της έδρας παροχής της εργασίας του, εκτός αν έχει συμφωνηθεί ότι θα καταβάλλεται και καταβάλλεται πράγματι τακτικά και ανεξάρτητα από την πραγματοποίηση και τον αριθμό των ημερών εργασίας εκτός έδρας ή αν η εργασία αυτή παρέχεται πράγματι σταθερά και μόνιμα ( ΑΠ 361/2015, ΑΠ 525/2015, ΑΠ 274/2015). Τέλος, ο από τη διάταξη του άρθρου 560 αριθμ. 1 ΚΠολΔ προβλεπόμενος λόγος αναίρεσης, ο οποίος είναι ταυτόσημος με το λόγο αναίρεσης από το άρθρο 559 αριθμ. 1 του ίδιου Κώδικα, ιδρύεται αν παραβιάστηκε κανόνας ουσιαστικού δικαίου. Ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται αν δεν εφαρμόσθηκε, ενώ συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του ή αν εφαρμοστεί, ενώ δεν έπρεπε, καθώς και αν εφαρμοστεί εσφαλμένα, η δε παραβίαση εκδηλώνεται είτε με ψευδή ερμηνεία είτε με κακή εφαρμογή, δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή (Ολ ΑΠ 7/2014, ΑΠ 2/2013). 4. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκίδας, που δίκασε ως δευτεροβάθμιο δικαστήριο μετά την έκδοση της 321/2012 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Χαλκίδας, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφασή του, δέχθηκε τα εξής: Ότι η εναγομένη (ήδη αναιρεσείουσα) εταιρεία, η οποία διατηρεί εργοστάσιο στη Χαλκίδα, στο οποίο οι ενάγοντες (ήδη αναιρεσίβλητοι) παρέχουν την εργασία τους, έχει ως αντικείμενο την παραγωγή και εμπορία τσιμέντων. Ότι, το ανωτέρω εργοστάσιο ανήκε αρχικά στην εταιρεία με την επωνυμία "... Α.Ε.", η οποία συγχωνεύτηκε το έτος 2001 με την εναγομένη εταιρεία δια απορροφήσεώς της από την τελευταία, η οποία έτσι υπεισήλθε στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απέρρεαν από τις συμβάσεις της ως άνω προηγούμενης εργοδότριας έναντι των εργαζομένων της επιχείρησης. Ότι οι ενάγοντες αποτελούν το σύνολο του προσωπικού της εναγομένης στο εργοστάσιό της στη Χαλκίδα, με τις ειδικότητες και το χρόνο πρόσληψης εκάστου, όπως αναλυτικά αναγράφονται στην αγωγή, και τα οποία δεν αμφισβητούνται από την εναγομένη, συναγόμενη, ως προς τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, σιωπηρή της ομολογία. Ότι η απορροφηθείσα από την εναγομένη εταιρεία ‘ ‘ ... ΑΕ’ ‘ χορηγούσε σε όλο το προσωπικό της, που απασχολείτο στο εργοστάσιο της Xαλκίδας, ήδη από το 1977 τουλάχιστον και επί σειρά ετών τρεις φορές κατ’ έτος, ήτοι κατά τις εορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και της Αγίας Παρασκευής (πολιούχου της πόλης της Χαλκίδας), παροχές, οι οποίες αρχικά ήταν χρηματικές. Ότι από το έτος 2002 οι παροχές αυτές συνέχισαν να καταβάλλονται από τη διάδοχο και εναγομένη εταιρεία, πλην όμως μετατράπηκαν σε παροχές σε είδος, αναφερόμενες στα υπογραφέντα πρακτικά συμφωνίας μεταξύ της εναγομένης και της πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων ως διατακτικές και αργότερα ως κάρτα δώρου και καταβαλλόμενες πλέον σε όλους τους εργαζόμενους του εργοστασίου της Χαλκίδας δύο φορές κατ’ έτος, κατά τα συμφωνηθέντα μεταξύ της εναγομένης και του ως άνω σωματείου, ήτοι κατά τις εορτές του Πάσχα και Χριστουγέννων. Ότι, περαιτέρω, σύμφωνα με το από 17-11-2004 πρακτικό συμφωνίας, που υπεγράφη μεταξύ της διοίκησης της εναγομένης και του σωματείου εργαζομένων του εργοστασίου Χαλκίδας της ..., οι παροχές αυτές σε είδος συμφωνήθηκε να εξακολουθήσουν να καταβάλλονται και πράγματι εξακολούθησαν χωρίς διακοπή και χωρίς επιφύλαξη της εναγομένης κατά τρόπο σταθερό, γενικό και ομοιόμορφο να δίνονται κάθε χρόνο σε όλους τους εργαζόμενους του εργοστασίου της εναγομένης στη Χαλκίδα υπό τη μορφή πλέον κουπονιών σε συμβεβλημένα εστιατόρια, υπερκαταστήματα (super market) και καταστήματα τροφίμων, όπως ακριβώς και η κάρτα δώρου και πριν από αυτήν οι διατακτικές, δύο φορές το χρόνο, δηλαδή Πάσχα και Χριστούγεννα, ενώ το ύψος των παροχών αυτών και οι αυξήσεις τους κάθε έτος καθοριζόταν με έγγραφη συμφωνία μεταξύ της εναγομένης και του επιχειρησιακού σωματείου του εργοστασίου αυτής στη Χαλκίδα. Ότι το αντίτιμο των άνω παροχών, που χορηγούσε η εναγομένη στο σύνολο των εργαζομένων του εργοστασίου που διατηρεί στην Χαλκίδα, ανέρχεται για την τελευταία πενταετία στα εξής ποσά : Για το έτος 2005: στο ποσό των 350 ευρώ για τις εορτές των Χριστουγέννων και 350 ευρώ για τις εορτές Πάσχα, δηλαδή συνολικά ετησίως στο ποσό των 700 ευρώ (σύμφωνα με το από 21 Νοεμβρίου 2005 Πρακτικό Συμφωνίας). Για το έτος 2006: στο ποσό των 350 ευρώ για τις εορτές των Χριστουγέννων και 350 ευρώ για τις εορτές Πάσχα, δηλαδή συνολικά ετησίως στο ποσό των 700 ευρώ (σύμφωνα με το από 21 Νοεμβρίου 2005 Πρακτικό Συμφωνίας). Για το έτος 2007 : στο ποσό των 400 ευρώ για τις εορτές των Χριστουγέννων και 400 ευρώ για τις εορτές Πάσχα, δηλαδή συνολικά ετησίως στο ποσό των 800 ευρώ (σύμφωνα με το από 12 Ιουνίου 2007 Πρακτικό Συμφωνίας). Για το έτος 2008: στο ποσό των 400 ευρώ για τις εορτές των Χριστουγέννων και 400 ευρώ για τις εορτές Πάσχα, δηλαδή συνολικά ετησίως στο ποσό των 800 ευρώ (σύμφωνα με το από 12 Ιουνίου 2007 Πρακτικό Συμφωνίας). Για το έτος 2009: στο ποσό των 410 ευρώ για τις εορτές των Χριστουγέννων και 410 ευρώ για τις εορτές Πάσχα, δηλαδή συνολικά ετησίως στο ποσό των 820 ευρώ (σύμφωνα με το από 13 Απριλίου 2009 Πρακτικό Συμφωνίας). Και, τέλος, για το έτος 2010: Στο ποσό των 410 ευρώ για τις εορτές των Χριστουγέννων και 410 ευρώ για τις εορτές Πάσχα, δηλαδή συνολικά ετησίως στο ποσό των 820 ευρώ (σύμφωνα με το από 13 Απριλίου 2009 Πρακτικό Συμφωνίας). Ότι οι εν λόγω παροχές, ναι μεν ήταν οικειοθελείς εκ μέρους της εναγομένης, πλην όμως καταβάλλονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον από το έτος 1977, και συνεχίζουν να καταβάλλονται σταθερά, ομοιόμορφα, ανεπιφύλακτα και μόνιμα ως αντάλλαγμα για τακτικά παρεχόμενη εργασία, οπότε έχουν αποκτήσει πλέον μισθολογικό χαρακτήρα και μάλιστα χαρακτήρα τακτικών αποδοχών. Ότι η περιοδικότητα στην καταβολή τους δεν έχει σημασία για τον ανωτέρω χαρακτηρισμό, εφόσον κρίσιμο είναι όχι το αν είναι τακτική η καταβολή της παροχής, αλλά το αν είναι τακτική η αιτία χορήγησής της, όπως συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση, εφόσον οι ανωτέρω παροχές, αν και δίδονταν αρχικά τρεις φορές και στη συνέχεια δύο φορές το χρόνο, δεν αποτελούν αποδοχές μόνο για το χρονικό διάστημα που καταβάλλονται, αλλά αποδοχές για την περιοδικώς παρεχόμενη εργασία καθ’ όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Ότι το χαρακτήρα των ως άνω παροχών, ως τακτικών αποδοχών των εναγόντων, ομολόγησε σιωπηρά η εναγομένη ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (σελ. 12 στιχ. 11 της έφεσης). Ότι, συνεπώς, οι ανωτέρω παροχές, ακριβώς επειδή είναι "τακτικές", συναποτελούν μαζί με το χρηματικό μισθό των εναγόντων τον συνολικό τους μισθό και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, για τον υπολογισμό των επιδομάτων των εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων. Παρά ταύτα η εναγομένη, αν και στο παρελθόν ελάμβανε υπόψη τις παροχές αυτές στον υπολογισμό των δώρων εορτών (βλ προσκομιζόμενες αποδείξεις μισθοδοσίας καταβολής επιδομάτων Πάσχα και Χριστουγέννων ετών 2002, 2003 και Πάσχα 2004) και δη μέχρι την καταβολή του δώρου Πάσχα του έτους 2004, ενώ εξακολουθεί να τις λαμβάνει υπόψη στον υπολογισμό της αποζημίωσης απόλυσης (βλ προσκομιζόμενες από 31.7.2007 και 3.9.2008 καταγγελίες ατομικών συμβάσεων εργασίας των πρώην εργαζόμενων Ν. Α. και Γ. Χ.), εντούτοις έχει παύσει πλέον να τις λαμβάνει υπόψη για την καταβολή των δώρων εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων. Δέχεται στη συνέχεια το Εφετείο, ότι ο ισχυρισμός της εναγομένης ότι δεν συνυπολογίζει τις ως άνω παροχές για τον υπολογισμό του ύψους των επιδομάτων Χριστουγέννων και Πάσχα, διότι οι παροχές αυτές (η χρηματική αξία των κουπονιών) συνιστούν επιδόματα εορτών, προσαυξάνοντας εκείνα, που δικαιούνται οι εργαζόμενοι, ταυτίζονται με αυτά και επομένως θα ήταν λογικό σφάλμα να συνυπολογίζονται για την εξεύρεση των οφειλόμενων επιδομάτων των εορτών, είναι ουσιαστικά αβάσιμος. Ότι οι εν λόγω παροχές δεν αποτελούν προσαύξηση των καταβαλλόμενων επιδομάτων (δώρων) Πάσχα και Χριστουγέννων, διότι επρόκειτο για παροχή που δινόταν αρχικά τρεις φορές και στη συνέχεια, κατόπιν συμφωνίας, δύο φορές το χρόνο, τουλάχιστον από το έτος 1977, δηλαδή πριν καν εκδοθεί η με αριθμό 19040/1981 ΥΑ, περί επιδομάτων (εορτών} μισθωτών ιδιωτικού δικαίου, το δε γεγονός ότι δινόταν περίπου στο ίδιο χρονικό διάστημα με τα δώρα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα δεν σημαίνει ότι αποτελούσε συμπλήρωμα αυτών, αλλά συνέχιζε να αποτελεί παροχή μισθολογικού χαρακτήρα, ανεξάρτητη από τα επιδόματα εορτών, που καταβάλλονταν σύμφωνα με το νόμο. Ότι, εξάλλου, η εναγομένη μέχρι και το Πάσχα του έτους 2004 συνυπολόγιζε την παροχή αυτή για την εξεύρεση του ύψους των επιδομάτων Πάσχα και Χριστουγέννων, γεγονός που έρχεται σε αντίφαση με τον όψιμο ισχυρισμό της ότι η παροχή αυτή προσαύξανε τα επιδόματα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων. Ότι, περαιτέρω, η εναγομένη ισχυρίζεται ότι οι ενάγοντες έχουν σιωπηρώς αποδεχθεί τον μη υπολογισμό της εν λόγω παροχής στον καθορισμό των επιδομάτων εορτών από τα Χριστούγεννα του έτους 2005 και εφεξής με το να προσφέρουν αδιαμαρτύρητα για μεγάλο χρονικό διάστημα τις υπηρεσίες τους στην εναγομένη, και, συνεπώς, η μακροχρόνια αυτή αδράνειά τους αποτέλεσε βάση σιωπηρής συμφωνίας μεταξύ των εργαζομένων και της διοίκησης και διαμόρφωσε επιχειρησιακή συνήθεια, με βάση την οποία δεν θα συνυπολογίζεται η ως άνω παροχή για τον καθορισμό του ύψους των επιδομάτων εορτών και η οποία (σιωπηρή συμφωνία} κατάργησε την προηγούμενη. Ότι ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι νόμιμος διότι εφόσοv οι ως άνω παροχές σε είδος έχουν το χαρακτήρα τακτικών αποδοχών, η υποχρέωση συνυπολογισμού των εν λόγω παροχών στα επιδόματα εορτών πηγάζει ευθέως από το νόμο και ειδικότερα από το άρθρο 3 της Υ.Α. 19040/1981 και, επομένως, δεν μπορεί να αποτελέσει περιεχόμενο συμφωνίας μεταξύ της εναγομένης και των εργαζομένων η κατάργηση του συνυπολογισμού της παροχής αυτής, που αποτελεί μέρος των τακτικών αποδοχών των τελευταίων για την εξεύρεση του ύψους των επιδομάτων εορτών, καθώς μία τέτοια συμφωνία θα εμπεριείχε παραίτηση του εργαζόμενου από μέρος του επιδόματος εορτών, παραίτηση που είναι άκυρη, ως αντίθετη στο νόμο. Ότι, σε κάθε περίπτωση, ο ισχυρισμός αυτό είναι και ουσιαστικά αβάσιμος, αφού προέκυψε ότι οι εργαζόμενοι δεν διαμαρτυρήθηκαν για πρώτη φορά με την από 29-10-2010 εξώδικη διαμαρτυρία τους, όπως ισχυρίζεται η εναγομένη, αλλά οχλούσαν και το προηγούμενο διάστημα, από το έτος 2005 και εντεύθεν, την εναγομένη προφορικά, οπότε δεν συναίνεσαν σιωπηρά στην κατάργηση του συνυπολογισμού της παροχής αυτής για τον καθορισμό των επιδομάτων εορτών. Συνεπώς οι ενάγοντες, ανάλογα με την ημερομηνία πρόσληψης εκάστου εξ αυτών, δικαιούνται τις διαφορές των εν λόγω επιδομάτων που προκύπτουν από τα καταβληθέντα επιδόματα εορτών σε σχέση με τα επιδόματα που έπρεπε να καταβληθούν, υπολογιζόμενα με βάση το σύνολο των τακτικών τους αποδοχών, στις οποίες, σύμφωνα με τα προειρημένα, έπρεπε να ληφθούν υπόψη και οι ανωτέρω παροχές σε είδος, όπως ειδικότερα τα ποσά αυτά αναλύονται στην προσβαλλόμενη απόφαση. Στη συνέχεια των παραδοχών αυτών το Εφετείο απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη την έφεση της εναγομένης και ήδη αναιρεσείουσας εταιρείας, επικυρώνοντας έτσι την πρωτόδικη απόφαση, η οποία έκρινε ομοίως και έκανε δεκτή την αγωγή ως νομικά και ουσιαστικά βάσιμη. Με την κρίση του αυτή, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν παραβίασε με εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή τις διατάξεις ουσιαστικού δικαίου που προαναφέρθηκαν, ούτε αυτές των άρθρων 361 και 173 ΑΚ, που επικαλείται η αναιρεσείουσα, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη, αφού ορθώς έκρινε ότι τα δώρα εορτών πρέπει να υπολογίζονται επί του συνόλου των τακτικών αποδοχών των αναιρεσιβλήτων, δηλαδή να λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό τους και η παροχή σε χρήμα ή σε είδος, που καταβάλλονταν τακτικά σ’ αυτούς από το έτος 1977 από την αναιρεσείουσα εταιρεία, ως αντάλλαγμα της εργασίας τους, διότι κριτήριο για την υπαγωγή της παροχής αυτής στην έννοια των τακτικών αποδοχών δεν αποτελεί η συχνότητα της παροχής (κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα), αλλά η σταθερή καταβολή της και η αντιστοιχία της σε εργασία που προηγήθηκε. Επομένως, ο μοναδικός λόγος αναίρεσης, από τον αριθμό 1 του άρθρου 560 ΑΚ, με τον οποίο η αναιρεσείουσα επικαλείται ότι οι υπό τη μορφή κουπονιών καταβαλλόμενες απ’ αυτή στους αναιρεσίβλητους παροχές σε είδος κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα δεν πρέπει να συνυπολογίζονται στις τακτικές αποδοχές για την εξεύρεση των επιδομάτων εορτών, γιατί αυτές οι ίδιες συνιστούν προσαύξηση των επιδομάτων εορτών και ταυτίζονται με αυτά, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Κατ’ ακολουθία όλων αυτών πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης κατά το μέρος που ερευνάται και να καταδικασθεί η ηττημένη αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα των παρόντων αναιρεσιβλήτων, οι οποίοι κατέθεσαν προτάσεις, κατά το νόμιμο και βάσιμο αίτημα αυτών (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ). ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Διατάσσει το χωρισμό της υπόθεσης όσον αφορά τους απόντες αναιρεσίβλητους Ε. Α., Δ. Π., Β. Κ., Γ. Γ., Β. Π., Β. Κ., Θ. Τ., Γ. Λ., Σ. Μ., Α. Χ., Β. Φ., Δ. Τ., Δ. Τ., Γ. Τ., Ι. Α., Σ. Ρ., Ν. Π., Α. Π., Α. Κ., Κ. Τ., Σ. Ρ., Δ. Κ., Α. Κ., Χ. M., Ι. Δ., Φ. Ζ., Δ. Δ., I. Κ., Ι. Λ., Γ. Χ., Κ. Α., Ν. Τ., Δ. Σ., Β. Σ., Χ. Δ., Δ. Μ., Χ. Κ., Ε. Τ., Ε. Μ., I. Κ., Γ. Σ., Ε. Κ., Ζ. Τ., Γ. Σ., Σ. Λ., Α. Μ., Κ. Κ., Ν. Κ., Β. Α., Σ. Μ., Μ. Μ., Ε. Τ., Μ. Κ., Ν. Σ., Π. Σ., Κ. Α., Β. Α., Ε. Τ., Ι. Ν., Ι. Μ., Ε. Κ., Γ. Μ., Δ. Κ., Δ. Δ., Α. Κ., Σ. Κ., Δ. Μ., Ι. Μ., Γ. Δ., Γ. Π., Φ. Κ. Χ. Χ. , Χ. Α., Κ. Λ., Ν. Κ., Γ. Γ., Γ. Π., Ε. Τ., Σ. Π., Γ. Π., Α. Π., Π. Μ., Χ. Ν., Ρ. Κ., Ε. Κ., Χ. Μ., Ν. Β., Χ. Γ., Χ. Μ., Γ. Γ., Γ. Χ., Ν. Χ., Κ. Γ., Ι. Τ., Γ. Σ., Κ. Μ., Ε. Γ., Γ. Α., Ι. Κ., Δ. Π., Χ. Σ. Σ., Σ. Μ. Σ., Χ. Κ., Σ. Χ., Α. Α. Ρ., Μ. Σ., Δ. Κ., Σ. Μ., Δ. Λ., Τ. Σ., Γ. Ζ., Τ. Κ., Γ. Ε., Μ. Ν., Μ. Κ., Σ. Κ., Δ. Μ., Ι. Π., Ι. Χ., Ε. Γ., Α. Μ., Α. Μ., Π. Μ., Μ. Κ., Κ. Δ., Δ. Γ., Δ. Π. και Π. Λ.. Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της αναίρεσης ως προς τους ως άνω αναιρεσίβλητους. Απορρίπτει την από 2-12-2013 αίτηση για αναίρεση της 247/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας όσον αφορά τους λοιπούς διαδίκους. Και Επιβάλλει σε βάρος της αναιρεσείουσας τα δικαστικά έξοδα των παρόντων αναιρεσιβλήτων, τα οποία ορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800) ευρώ. ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 22 Νοεμβρίου 2016. ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου 2017. Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Πηγή: http://www.taxheaven.gr Δείτε περισσότερα https://www.taxheaven.gr/laws/circular/view/id/26682
© Taxheaven