6 Φεβ 2011

Το στοιχειωμένο νομοσχέδιο, η χαμένη αναβάθμιση και το κάπνισμα

Εδώ και αρκετό καιρό βιώνουμε με τον πλέον σκληρό τρόπο τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Και τις βιώνουμε στο πετσί μας με τις περικοπές στο εισόδημά μας αλλά και στο πετσί των υπόλοιπων εργαζομένων αφού βρισκόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με τις δραματικές συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας. Βιώνουμε πάνω από όλα την παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας στους διεθνείς και εγχώριους τραπεζίτες με τις ευλογίες της πιο τραγικής κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση. Μια κυβέρνηση που μετά από την άνευ προηγουμένου νομοθετική κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, θυμήθηκε ξαφνικά να ισχυροποιήσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της αγοράς εργασίας!

Η πολυδιαφημιζόμενη εδώ και χρόνια «αναβάθμιση» της επιθεώρησης εργασίας είναι προ των πυλών. Διαβάσαμε το σχέδιο νόμου που έχει δοθεί για διαβούλευση αλλά δυστυχώς, όσο κι αν ψάξαμε, δεν καταφέραμε να βρούμε που ακριβώς βρίσκεται η αναβάθμιση. Μήπως στην επανάληψη των διατάξεων του 2639/98 με άλλα ονόματα, στη σύσταση θέσεων γραμματειακής υποστήριξης που παραμένουν κενό γράμμα εδώ και πάνω από μια δεκαετία, στη μηχανοργάνωση στα χαρτιά αλλά χωρίς υπολογιστές ή στην πρόβλεψη για επιβολή προστίμων στους ανασφάλιστους εργαζόμενους; Ίσως πάλι να αφορά την «οικονομική αυτοτέλεια» που θα επιτρέπει στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία και στους παρατρεχάμενούς της να υπογράφουν συμβάσεις και να μοιράζουν εκατομμύρια σε διάφορους «εθνικούς προμηθευτές» ή «εμπειρογνώμονες». Και δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε πως η δημιουργία ενός τεράστιου γραφειοκρατικού μηχανισμού με έδρα τη Δραγατσανίου θα μειώσει της γραφειοκρατία… Μήπως στοχεύει στην εξυπηρέτηση των «δικών μας παιδιών» πάντα στα πλαίσια της εξυγίανσης του δημοσίου;

Τα πράγματα έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής. Το νέο σχέδιο νόμο δε λύνει ουσιαστικά κανένα από τα χρόνια προβλήματα της επιθεώρησης εργασίας: Ελλείψεις προσωπικού, ανεπάρκεια σε μέσα και υποδομές, απουσία κινήτρων και υπερβολική γραφειοκρατία. Οι εμπνευστές του δείχνουν με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο πόση άγνοια έχουν για τις πραγματικές ανάγκες των επιθεωρήσεων και πόσο αδιάφοροι είναι για την εξυπηρέτηση των πολιτών που συνωστίζονται καθημερινά στις υπηρεσίες. Έχουμε κουραστεί να πληρώνουμε τις συνέπειες από τις φαεινές ιδέες ημιμαθών ανθρώπων που παίζουν επικοινωνιακά παιχνίδια και χτίζουν καριέρες στην πλάτη μας.

Τέλος, σχετικά με την εξευτελιστική εμπλοκή των επιθεωρητών εργασίας στην τήρηση του νόμου για το κάπνισμα, καλούμε όλους τους συναδέλφους που θέλουν να υπερασπιστούν όση αξιοπρέπεια τους απέμεινε να αρνηθούν κατηγορηματικά την οποιαδήποτε συμμετοχή σε τέτοιους ελέγχους και καλούμε το Σύλλογο Υπαλλήλων να καλύψει δημόσια και προκαταβολικά τα μέλη του σε αυτή την άρνηση.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ γενικά με το πνεύμα της τοποθέτησης (ποιός άλλωστε θα μπορούσε να διαφωνήσει ; ) αλλά έχω, και πάλι, μια απορία. Σε τι μας πειράζει η οικονομική αυτοτέλεια του ΣΕΠΕ ; (πέρα από τα όσα γενικά αναφέρονται και αφορούν τον τρόπο που λειτουργεί το δημόσιο έτσι κι αλλιώς). Μήπως υποβόσκει πάλι ο γνωστός φόβος, μη τυχόν χωριστούμε από το Υπουργείο (και τελικά είναι τόσο άσχημο κάτι τέτοιο;)