περί ενιαίου μισθολόγιου

Πριν από 3 χρόνια  τον Οκτώβρη  του  2011 με το "ενιαίο μισθολόγιο»  του δημοσίου νοιώσαμε όλοι  την πίκρα των μειώσεων των αποδοχών μας. Αρχικά μειώθηκαν οι μισθοί οι δικοί μας  των δημοσίων υπαλλήλων, των ευνοημένων , κατά την τότε προπαγάνδα.  Τα επιχειρήματα ήταν:

•  για τους έξω ότι οι δημόσιοι  είναι τεμπέληδες και παίρνουν και πολλά σε σχέση με τους άτυχους  ιδιωτικούς που δουλεύουν περισσότερο και παίρνουν λιγότερα. Ήταν τότε οι αξέχαστες εποχές του μαζί τα φάγαμε.  

• για τους μέσα για τους συναδέλφους δηλαδή ήταν ότι με το νέο δίκαιο μισθολόγιο θα  εξαφανιστούν οι στρεβλώσεις θα παίρνουν πολλά οι άξιοι  και λίγα οι ανάξιοι . 

Το αποτέλεσμα  το βιώσαμε όλοι στο πετσί μας ιδιωτικοί- δημόσιοι   άξιοι – ανάξιοι ,  πτυχιούχοι ή μη .  Οι μνημονιακές κυβερνήσεις  έκοψαν τους μισθούς όλων  των δημοσίων υπαλλήλων  και σε μερικούς μήνες Φεβρουάριο του 12  πετσόκοψαν και τους  ήδη πενιχρούς μισθούς του ιδιωτικού.

Έρχονται σήμερα χρησιμοποιώντας τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα  - παραμύθια :

• εξίσωση του  βασικού  εισαγωγικού  μισθού  στο δημόσιο με τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα

• η άρση αδικιών  μεταξύ  των δημοσίων  υπαλλήλων και η προσπάθεια προσέλκυσης στον δημόσιο τομέα εργαζομένων υψηλών προσόντων

να επιχειρηματολογήσουν υπέρ ενός νέου και βεβαίως βεβαίως  (εδώ τα καλά δημοσιευματα) και ακόμα πιο δικαίου νέου μισθολογίου.  

 Μα καλά για πόσο μ……κες μας περνάνε