Κάτι τρέχει με τον ΟΠΑΔ

Με το Ν.2768/99 ιδρύθηκε ο ΟΠΑΔ με σκοπό την οργάνωση, παρακολούθηση και έλεγχο του συστήματος παροχής υγειονομικής περίθαλψης των ασφαλισμένων. Επίσης, τη βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας τον έλεγχο της χρηματοδότησης, την ορθολογική αξιοποίηση των διατιθέμενων πόρων. Με το ΠΔ 52 (ΦΕΚ Α΄ 41) το Μάρτιο του 2001 έγινε εξειδίκευση των διατάξεων του νόμου και ο ΟΠΑΔ άρχισε να λειτουργεί το 2003.Το σύνολο των άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένων του Δημοσίου ανέρχεται στους 1.350.000 ανθρώπους και το σύνολο των δαπανών νοσηλίων ανέρχεται στο 1 δις (€) ευρώ ετησίως.

Όλα αυτά καλά και άγια αλλά να που κάτι τρέχει με τον ΟΠΑΔ .

1. Από τις 29-10-2008 που έχουν ξεκινήσει οι απεργιακές κινητοποιήσεις των υπαλλήλων του δεν έχει ξανανοίξει εώς σήμερα 17-11-08 με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να θεωρηθούν εξετάσεις, να εγκριθούν φάρμακα να ανανεωθούν τα βιβλιάρια των ασφαλισμένων κλπ. Όκ για να κάνουν απεργία για μισό μήνα οι άνθρωποι θα έχουν σοβαρούς λόγους. Και μπράβο τους για την οργάνωσή τους τη συνδικαλιστική.
2. Από την άλλη πλευρά οι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι Πειραιώς & Αττικής και κάτι άλλο διέκοψαν από σήμερα την παροχή φαρμάκων στους ασφαλισμένους του ΟΠΑΔ γιατί λέει έχουν να δουν ευρω από τα ταμεία του από τις αρχές του χρόνου. Δίκιο έχουν κ’ αυτοί που να τα βρουν τα Ευρώ να πληρώσουν τα φάρμακα όταν ο πελάτης (ΟΠΑΔ) είναι κακοπληρωτής.
3. Και οι γιατροί απειλούν να διακόψουν τις συμβάσεις τους με τον ΟΠΑΔ γιατί κ’ αυτοί έχουν να δω ευρω από τα ταμεία του ΟΠΑΔ από του Αγίου τα κλπ . Ναι σωστά και αυτοί δίκιο έχουν. Τι να κάνουν με τον κακοπληρωτή να συνεχίσουν την πίστωση. Κορόιδα δεν είναι.
   

Έχουμε και λέμε, το κράτος δεν αναγνωρίζει τις υποχρεώσεις του και πιο είναι το κορόιδο τελικά ποιος την πληρώνει? Πολλοί θα μου πεις. Όλοι χαμένοι είμαστε οι υπάλληλοι που απεργούν και δεν πληρώνονται, οι φαρμακοποιοί και οι γιατροί που θα πάρουν τα χρήματά τους τρέχα γύρευε πότε. Μήπως όμως το μεγαλύτερο κορόιδο στην όλη ιστορία είμαστε εσύ και εγώ που τελικά δεν έχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ο πραγματικός μας μισθός μειώνεται όμως καλούμαστε να πληρώσουμε 2 φορές για την υγεία. Την Πρώτη με τις κρατήσεις του μισθού μας και τη δεύτερη τους γιατρούς και τα φάρμακα.

Μήπως μαζί με το ψωμί, παιδία, ελευθερία σήμερα θα έπρεπε να φωνάζουμε και υγεία? Μια και τίποτα δεν είναι δεδομένο πια.