Επέκταση και στους εργαζομένους της Επιθεώρησης Εργασίας, της νομοθετικής ρύθμισης που ψηφίστηκε για τους υπαλλήλους του Υπ. Οικονομικών

Δεν είναι πολιτικά ουδέτερα ούτε τυχαία τα περιστατικά επιθέσεων σε δημοσίους υπαλλήλους καθώς είναι αποτέλεσμα της σκόπιμης καλλιέργειας, ειδικά μετά το Μνημόνιο, του κοινωνικού αυτοματισμού, που φτάνει έως το μίσος ενάντια στους εργαζόμενους στο Δημόσιο. Σε αυτό πρωτοστάτησαν, πολιτικοί, κυρίως αυτοί που βρίσκονται σήμερα στην Κυβέρνηση καθώς και δημοσιογράφοι, που μισούν ότι έχει σχέση με το Κράτος, εκτός από τα χρήματα των φορολογουμένων που καταλήγουν στις τσέπες τους.

Εμείς ως ΑΡΣΥ δηλώνουμε την συμπαράστασή μας στους συναδέλφους και ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ τα περιστατικά βίας με θύματα δημοσίους υπαλλήλους .
'Όπως το συμβάν στη Δ.Ο.Υ Κοζάνης, όπου συνάδελφοί μας εφοριακοί έπεσαν θύματα «τυφλής» εγκληματικής βίας, μόνο και μόνο γιατί έκαναν τη δουλειά τους.
Όπως και αυτό που σημειώθηκε τη Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020, στο Ζ ́ υποκατάστημα μισθωτών του e-ΕΦΚΑ (Ν. Κόσμου), σε βάρος υπαλλήλου του ΕΦΚΑ όπου συναλλασσόμενος ο οποίος προσήλθε στο υποκατάστημα του Νέου Κόσμου, καθώς θεώρησε «γραφειοκρατική ταλαιπωρία» τη προσκόμιση των αναγκαίων δικαιολογητικών, αποφάσισε να ξεσπάσει την «αγανάκτησή» του στην υπάλληλο, περιλούζοντάς την με ένα μπουκάλι γάλα!!!

Μοιραία αυτά τα περιστατικά μας θυμίζουν ότι και εμείς ως Επιθεωρητές Εργασίας και Υπάλληλοι του Υπουργείου Εργασίας έχουμε γίνει μάρτυρες ή θύματα μιας σειράς πολλών άλλων επιθέσεων που έχουν λάβει χώρα σε βάρος συναδέλφων μας. Γι’ αυτό και ζητούμε, από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων να διασφαλίσουν, καταρχάς την φυσική ακεραιότητα των συναδέλφων μας και κατά δεύτερον, την απρόσκοπτη άσκηση των καθηκόντων μας, προς όφελος των συναλλασσόμενων πολιτών αλλά και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα.

Για να γίνουν αυτά, όμως, πρέπει:

Να υπάρξει επέκταση (δείτε εδώ τι προβλέπεται) και στους εργαζομένους της Επιθεώρησης Εργασίας της νομοθετικής ρύθμισης που ψηφίστηκε για τους υπαλλήλους του Υπ. Οικονομικών. Είναι κάτι αυτονόητο και ηθικά επιβεβλημένο, αφού ανάλογους κινδύνους αντιμετωπίζουν ΚΑΙ οι δικοί μας συνάδελφοι, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Εκτιμούμε ότι αυτό είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει η πολιτική ηγεσία για να μπορούμε να φέρουμε σε πέρας, το τεράστιο όγκο δουλειάς μας, υπό συνθήκες εργασίας, που κάθε άλλο παρά ευχάριστες είναι.