Τα συνδικαλιστικά μας όργανα μπορεί να σιωπούν την ώρα που ο κόσμος της εργασίας και οι απόμαχοι δέχονται ολομέτωπη επίθεση αλλά ευτυχώς αυτός δεν είναι και ο κανόνας καθώς άλλες ομοσπονδίες του χώρου μας συνεχίζουν να διατυπώνουν αιτήματα και να καταγγέλλουν τα κακώς κείμενα !
Η ΠΟΠΟΚΠ λέι τα πράγματα με το όνομά τους με αφορμή την τροπολογία του Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων για τον ΕΦΚΑ: Από τον εμπαιγμό και τα παχιά λόγια του Βρούτση στη νέα κοροϊδία του Χατζηδάκη & στο βάθος… ιδιωτικοποίηση-ξεπούλημα!
Τον Ιούλιο του 2020 με αναλυτική μας ανακοίνωση 3811 22-7-20 ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΤΟΝ e-ΕΦΚΑ είχαμε καταγγείλει την πολιτική ηγεσία και τη Διοίκηση του ΕΦΚΑ τόσο για το επικοινωνιακό τους παιχνίδι στις πλάτες των «εν αναμονή» συνταξιούχων -αφού υπόσχονταν την άμεση καταβολή των συντάξεων- όσο και για τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις και πρακτικές γύρω από τη συγκάλυψη του ζητήματος των χιλιάδων εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης (χρειάστηκαν δύο επιστολές του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής για να πληροφορηθεί η κοινή γνώμη το πλήθος των συντάξεων που εκκρεμούσαν και εκκρεμούν). Τονίζαμε δε ότι οριστική λύση μέσω της διαδικασίας ψηφιοποίησης του συστήματος απονομών, στην καλύτερη περίπτωση, μόνο μεσοπρόθεσμα μπορούσε να δοθεί.
Η ίδια λογική και η ίδια ανεύθυνη, αλλοπρόσαλλη και ανεπαρκής πολιτική εφαρμόστηκαν και τους μήνες που ακολούθησαν, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να μη σημειωθούν ουσιαστικά αποτελέσματα, αλλά να διογκωθεί περαιτέρω το πρόβλημα και να ασκηθεί μια άνευ προηγουμένου πίεση προς τους εργαζόμενους, στοιχεία που διαμόρφωσαν συνθήκες κολαστηρίου για το σύνολο του Οργανισμού. Επιπροσθέτως, από τη μια η παντελής έλλειψη σχεδιασμού, οι εκβιασμοί, οι απειλές, οι εξόφθαλμες πρακτικές «Μεγάλου Αδελφού» και οι εξοργιστικά παράλογες και ανεδαφικές απαιτήσεις με προθεσμίες που ΔΕΝ μπορούν να τηρηθούν και από την άλλη η αναξιοκρατία και οι «κομματικές» επιλογές σε όλα τα επίπεδα, έχουν φέρει τη συντριπτική πλειονότητα του προσωπικού στα όριά του – με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη σωματική και ψυχική υγεία του.
Έχουν καταστήσει δε σαφές σε όλους τους εργαζόμενους ότι η εργασιακή μοίρα τους είναι απόλυτα συνδεδεμένη με το εργασιακό κάτεργο που έχει διαμορφωθεί στον ΕΦΚΑ και ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική αλλαγής, αφού με διατάξεις όπως η απαγόρευση-εξαίρεση από τους κύκλους του Εθνικού Συστήματος Κινητικότητας -κατ’ εξαίρεση από το υπόλοιπο Δημόσιο (πλην του ΟΠΕΚΑ)- τους φυλακίζουν εντός αυτού! Ψηφίζουν τη διετή επέκταση της εξαίρεσης -παρά τις επαναλαμβανόμενες δεσμεύσεις τους στο παρελθόν για άρση των απαγορεύσεων- και στο σχετικό Δελτίο Τύπου, με θράσος που περισσεύει, αιτιολογούν την απαγόρευση «ως μέτρο στήριξης του ΕΦΚΑ»…
Δεν επιλέγουν την πραγματική στήριξη, με ενίσχυση σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό (χαρακτηριστικά παραδείγματα η απαξίωση των εργαζομένων με το «Πρόγραμμα Απασχόλησης 3.500 ανέργων πτυχιούχων ΠΕ-ΤΕ, ηλικίας 22-29 ετών» του ΟΑΕΔ, παρότι αποδεδειγμένα στήριξαν τον Φορέα και είχαν αποκτήσει, για ένα 12μηνο μέχρι τις αρχές του 2020, εξειδικευμένη εργασιακή εμπειρία για την έκδοση συντάξεων και η αναζήτησή τους για «δανεικό προσωπικό» από άλλους Φορείς και «ανυποψίαστους συνταξιούχους»), αλλά εφαρμόζουν τον περιορισμό και την καταστολή, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αν δοθεί η δυνατότητα, από αυτό το κάτεργο ΟΛΟΙ θα θελήσουν να φύγουν, αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν πρόκειται να εκφράσει την επιθυμία να έρθει!
Είναι ολοφάνερο ότι η κατάσταση δεν αλλάζει ούτε με τη νέα πολιτική ηγεσία. Απλώς ο νέος υπουργός εγκατέλειψε τις παλιές μεγαλοστομίες -και τα δήθεν αυστηρά χρονοδιαγράμματα απονομής και διεκπεραίωσης των εκκρεμοτήτων του προηγούμενου- και τις αντικατέστησε με καινούριες, όπως η «άμεση καταβολή της Εθνικής Σύνταξης». Μέτρο-ημίμετρο, το οποίο, εκτός από την περιορισμένη -και αμφιλεγόμενη σ’ έναν βαθμό- αποτελεσματικότητά του, αποτελεί παραδοχή της πλήρους αποτυχίας της συνολικής κυβερνητικής πολιτικής στον συγκεκριμένο τομέα. Νομοθετώντας τη χορήγηση της Εθνικής Σύνταξης ως προσωρινής προκαταβολής, της πραγματικής προσωρινής, αποκαλύπτουν την ανικανότητά τους να μειώσουν τους χρόνους απονομής της κύριας σύνταξης. Η πρόσφατη δε αναφορά του νέου υπουργού στα στατιστικά των συντάξεων, με βάση τα στοιχεία του ίδιου του ΕΦΚΑ, ήταν απαράδεκτα μονομερής και επιλεκτική. Ας το συζητήσει με τους συμβούλους και τους συνεργάτες του πριν εκτεθεί ανεπανόρθωτα…
Αυτά σε πρώτη ανάγνωση, διότι η πολιτική που ο νέος υπουργός ανέλαβε να υλοποιήσει -ορθότερα, να επιταχύνει την υλοποίησή της- μόνο δευτερευόντως αφορά στις εκκρεμότητες, στους συνταξιούχους και στους εργαζόμενους – για να μην πούμε ότι τους έχει γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Πρωτίστως αφορά στην αποδόμηση του δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης με όχημα την απαξίωση του -σκοπίμως;- εγκαταλελειμμένου ΕΦΚΑ (λόγω της υποτιθέμενης αναποτελεσματικότητας και της αδυναμίας του να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του). Η καθιέρωση του «project manager», οι συνεχείς αναφορές του στην εμπλοκή του Ιδιωτικού Τομέα, η απαράδεκτη, λαϊκίστικη και προβοκατόρικη μετακύληση των ευθυνών στους υπαλλήλους («γραφειοκράτες»…) κ.ο.κ. απλώς προλειαίνουν το έδαφος. Στην πραγματικότητα, ο τελικός στόχος είναι η πλήρης παράδοση ολόκληρων τομέων και του συνόλου των αρμοδιοτήτων τους σε ιδιωτικά συμφέροντα! Συμφέροντα, τα οποία βρίσκονται ήδη με το ένα πόδι στον ΕΦΚΑ και προφανέστατα επιθυμούν διακαώς να πατήσουν και με το άλλο.
Πέρα όμως από το λειτουργικό επίπεδο, η συνολική αποδόμηση για την οποία μιλήσαμε παραπάνω έρχεται ουσιαστικά μέσω της ιδιωτικοποίησης της Επικουρικής Ασφάλισης και της «πολυπόθητης» -από διάφορες πλευρές- καθιέρωσης ενός αμιγώς κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Αυτός είναι ο τελικός σκοπός και το βασικό περιεχόμενο ενός ακόμη «νέου» ασφαλιστικού νομοσχεδίου, το οποίο έχουν σχεδόν έτοιμο. Ο ΕΦΚΑ και η Κοινωνική Ασφάλιση επομένως, όπως η Υγεία, η Ενέργεια κ.λπ., δεν αποτελούν στα μάτια του κάθε Χατζηδάκη, των συμφερόντων που υπηρετεί και της παρέας των πτωματοφάγων («golden boys») που τους ακολουθούν, παρά ένα ακόμη προνομιακό πεδίο άγριας κερδοσκοπίας και παρασιτικού πλουτισμού σε βάρος του κόσμου της εργασίας.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης, αλλά κυρίως με τη σκόπιμη υπονόμευση τόσο του συνολικού θεσμικού πλαισίου όσο και της διαδικασίας είσπραξης και βεβαίωσης εισφορών από τον ΕΦΚΑ (οριζόντια μείωση των εισφορών από τη μια, διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών από την άλλη), δημιουργούν ένα «εκρηκτικό μίγμα». Δυνητικά, λοιπόν, η δήθεν «εξουδετέρωσή του» ενδέχεται να αποτελέσει ένα πρώτης τάξης άλλοθι των κυβερνήσεων για νέες δραστικές και «αναπόφευκτες» παρεμβάσεις συνολικά στις συνταξιοδοτικές παροχές. Ο τρόπος δε που εξελίσσονται τα πράγματα, παραπέμπει μάλλον σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία…
Συνεχίζουμε να παλεύουμε για:
- Άμεση ενίσχυση και αναβάθμιση του ΕΦΚΑ σε όλα τα επίπεδα (μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, σύγχρονη και βάσει επικαιροποιούμενων αναγκών υλικοτεχνική υποδομή, ιατροί εργασίας, προστασία όλων των εργαζομένων χωρίς εξαιρέσεις, υγιεινή, καθαριότητα και φύλαξη εργασιακών χώρων κ.λπ.).
- Ουσιαστικό και εφ’ όλης της ύλης σχεδιασμό, στον οποίο η ολοκλήρωση των εκκρεμών συνταξιοδοτικών υποθέσεων και η απονομή συντάξεων θα είναι βασικής προτεραιότητας.
- Ισονομία και αξιοκρατία. Άμεση διεξαγωγή κρίσεων σε ΕΦΚΑ και ΟΠΕΚΑ, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο.
- Kατάργηση κάθε αποκλεισμού συμμετοχής του ΕΦΚΑ και του ΟΠΕΚΑ στους κύκλους του Εθνικού Συστήματος Κινητικότητας.
- Ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης. ΤΕΛΟΣ οι «μπίζνες» και οι νέες λεηλασίες.
- Κατάργηση κάθε αντιασφαλιστικής νομοθεσίας. ΟΧΙ στο «νέο» ασφαλιστικό νομοσχέδιο-«καρμανιόλα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου