Μελέτη ΙΝΕ-ΓΣΕΕ- Το απεργιακό φαινόμενο στην Ελλάδα 2020-2021

 Mία ενδιαφέρουσα μελέτη υλοποίησε και παρουσιάζει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, με θέμα της «Το Απεργιακό φαινόμενο στην Ελλάδα κατά την περίοδο της πανδημίας 2020-2021».

Ενδιαφέρουσα η αναφορά της μελέτης στη "Μετατροπή του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) σε ανεξάρτητη αρχή, έπειτα από την  υποβάθμισή του από Ειδική Γραμματεία σε απλή διεύθυνση, που ενισχύει τις ανησυχίες και τους φόβους των εργαζομένων για τη διαιώνιση της αναποτελεσματικότητας των μηχανισμών ελέγχου όσον αφορά την εργοδοτική αυθαιρεσία, επειδή τίθεται σε αμφισβήτηση η τήρηση και αυτής ακόμη της απορυθμισμένης εργατικής νομοθεσίας." 

Όπως αναφέρει το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: «Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ ΓΣΕΕ), καταγράφοντας και για το 2020-2021 τις εργατικές κινητοποιήσεις, οι οποίες συνέπεσαν με την περίοδο της πανδημίας, συνεχίζει το εγχείρημα που έχει ξεκινήσει από το 2011. Η καταγραφή γίνεται καθημερινά με βάση τον διαχωρισμό ιδιωτικού-δημόσιου-ευρύτερου δημόσιου τομέα. Καταγράφεται το συνδικάτο που κηρύσσει την απεργία, το επιμέρους πεδίο της απεργίας (επιχειρησιακό, κλαδικό, τομεακό κ.λπ.), η μορφή κινητοποίησης (στάση εργασίας, απεργία κ.λπ.), η διάρκεια της απεργίας, το περιεχόμενο των αιτημάτων που συνδέονται με τις καταγεγραμμένες κινητοποιήσεις και τα αποτελέσματα (αν υπάρχουν) σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης».

Όμως, παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες που υπήρξαν στη χώρα, εξαιτίας της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων, εντούτοις δεν έλειψαν οι εργατικές κινητοποιήσεις (απεργίες, στάσεις εργασίας, συγκεντρώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συλλαλητήρια κ.λπ.), σε μια σειρά χώρους εργασίας (υγειονομικοί, πολιτισμός,εκπαιδευτικοί, εμπόριο κ.λπ.) καθ’ όλο το  2020-2021. Μάλιστα, σημείωσαν σημαντική αύξηση συγκριτικά με αυτές του 2018-2019 (397) κινητοποιήσεις το 2020 και 241 το 2021, έναντι 268 το 2018 και 231το 2019).

Επίσης επισημαίνει πως: «Από τον Μάρτιο του 2020, με το ξέσπασμα της πανδημίας, η χώρα εισήλθε σε μια εξαιρετικά δύσκολη και μακρά περίοδο, η οποία χαρακτηριζόταν από τη συνεχή λήψη μέτρων για την υγειονομική προστασία του πληθυσμού και, σε πολλές περιπτώσεις, από αντιφατικότητα.

Τα μέτρα που ελήφθησαν είχαν ως αποτέλεσμα την «αναστολή της σύμβασης εργασίας» πολλών εργαζομένων ως απόρροια της αναστολής της λειτουργίας μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων σε πολλούς κλάδους της οικονομίας. Αυτό, με τη σειρά του, οδήγησε, εκτός από την πτώση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων, σε ύφεση της οικονομίας, ενώ σε όσες επιχειρήσεις παρέμειναν ανοιχτές επέφερε δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των μισθωτών.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο 10ο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων του ΙΝΕ ΓΣΕΕ (Απρίλιος 2021), εκτιμήθηκε ότι η αναγκαστική μείωση των ωρών εργασίας των μισθωτών εργαζομένων, κατά το 2020, λόγω πανδημίας (είτε αυτή έγινε μέσω της μείωσης του ωραρίου των μισθωτών είτε μέσω της αναστολής της σύμβασης εργασίας τους είτε μέσω της απόλυσης), ήταν ίση με την απώλεια 493.000 θέσεων πλήρους απασχόλησης, η οποία αντιστοιχεί στο 10,7% του εργατικού δυναμικού.

Τo επίσημο ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα, βέβαια, αντιστοιχούσε τον Δεκέμβριο του 2020 με το 15,8% και ήταν το δεύτερο υψηλότερο στην Ευρωζώνη, μετά την Ισπανία. Όπως όμως επισήμαινε το ΙΝΕ ΓΣΕΕ, αν στο επίσημο ποσοστό ανεργίας προστεθούν οι εργαζόμενοι που βρέθηκαν σε αναστολή για πάνω από τρεις μήνες ή που λάμβαναν εισόδημα μικρότερο από το 50% του μισθού τους, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η ανεργία άγγιζε στη διάρκεια του πρώτου λοκντάουν πάνω από 1 εκατομμύριο άτομα. Άλλωστε, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ, τον Δεκέμβριο του 2020, έφτασε στα 1.181.296 άτομα (ο δεύτερος υψηλότερος από το 2010)».

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της μελέτης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ