21 Ιαν 2009

Μια μέρα ξεχωριστή για το ΣΕΠΕ

Λοιπόν έκτός του ότι σήμερα ψηφιζόταν το περιβόητο πια νομοσχέδιο, που περνάει, δεν περνάει, άντε να που επιτέλους πέρασε. Γύρω στα 150 καθαρά υπολογίζω αλλά θα το γιορτάσουμε κ αυτό σαν νίκη. «Απ’ το ολότελα καλή κ η Παναγιώτενα» λένε στο χωρίο μου….


Ενώ εμείς γιορτάζουμε, τρόπος του λέγειν τώρα αυτός, κάποιοι άλλοι γράφουν γ΄ εμάς …. Ε όχι και τα καλύτερα. Να θυμώσω; Μπά δεν μου πάει… Δεν έχουν κ’ άδικο. Τα ίδια λέμε κ΄ εμείς στις ανακοινώσεις μας άλλωστε. Για την αποδυνάμωση και την απαξίωση των υπηρεσιών μας. Κάποιοι … δεν θέλουν να κάνουμε την δουλειά μας όσο το δυνατόν καλύτερα. Ξυπόλητους μας αφήνουν χωρίς εξοπλισμό, προσωπικό και οργάνωση. Να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα με το φιλότιμο μας σαν εφόδιο. Άλλη μια διαφημιστική πράξη. Ότι και καλά εγώ έχω ελεγκτικό μηχανισμό.


Να θυμώσω με ποιους? Με τους εργάτες που μες στο θυμό τους την απελπισία τους για τις αδικίες που υφίστανται αντί να τα βάλουν με το κράτος τα βάζουν με τους υπαλλήλους του;


Για τις καταλήψεις μιλάω στην Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Αγ. Παρασκευής και Δάφνης (αν δεν κάνω λάθος, γιατί αυτό το άκουσα δεν μίλησα με συνάδελφο που να υπηρετεί εκεί).

Αν δεν καταλάβουμε όλοι κ’ εμείς κ αυτοί (βεβαίως) ότι όλοι ήμαστε μέρη του ίδιου προβλήματος κάποιοι θα συνεχίσουν να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες μας. Που και βεβαίως συνεχίζουν….. να τα παίζουν .

4 σχόλια:

Ανδρέας είπε...

Μπορείς να γράψεις περισσότερα πράγματα πάνω σε ποιο νομοσχέδιο αναφέρεσαι; Τα 150 καθαρά που λες είναι κάποιο επίδομα; Με ενδιαφέρει το ζήτημα και ως εργαζόμενο, αλλά και ως ένας από τους καταληψίες της Επιθεώρησης Εργασίας στην Αγία Παρασκευή. Γιατί δε θεώρησα ούτε θεωρώ εκ των προτέρων εχθρούς μου τους εργαζόμενους στις Επιθεωρήσεις.
Θα ήθελα να γίνεις πιο σαφής όμως ποιου προβλήματος είμαστε όλοι μέρη, ποια παιχνίδια παίζονται στις πλάτες μας και ποιοι/πώς συνεχίζουν να τα παίζουν. Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε είναι νομίζω απαραίτητο να μην αφήνονται πράγματα να αιωρούνται.
Το κείμενο που μοιράσαμε στην Αγία Παρασκευή ήταν, θέλω να πιστεύω σαφές, όσον αφορά τους λόγους που ήμασταν εκεί.
Πραγματικά θα με ενδιέφερε να μάθω πώς είδατε εσείς, ως εργαζόμενοι στις επιθεωρήσεις και όχι μόνο, τις κίνησεις που κάναμε, αλλά και γενικότερα ό,τι έχει γίνει ως ένδειξη αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Η συντροφική κριτική είναι όχι μόνο απαραίτητη, αλλά και αναγκαία.

Φιλικά,

ένας από τους καταληψίες του ΣΕΠΕ στην Αγία Παρασκευή

Παπαδημητρίου Σταυρούλα είπε...

Όπως μπορείς να διαβάσεις το προηγούμενο διάστημα ήταν ο σύλλογός μας σε απεργιακές κινητοποιήσεις διεκδικώντας τα αυτονόητα … σε παλιότερα ποστ όπως πχ αυτό εδώ μπορείς να πάρεις μια ιδέα. http://autonomiprotoboulia.blogspot.com/2008/10/blog-post_17.html
Ένα μικρό μέρος των οικονομικών μας αιτημάτων, ελεγκτικό επίδομα διεκδικούσαμε σαν ελεγκτικός μηχανισμός που ήμαστε ας πούμε ότι ικανοποιήθηκε.
Όλα τ΄ άλλα χρόνια αιτήματα μας για πρόσληψη προσωπικού αναδιοργάνωση του ΣΕΠΕ, Ηλεκτρονική διαχείριση των αρχείων και πολλά άλλα δεν είχαν και μεγάλη τύχη.

Υπάλληλοι είμαστε εμείς δεν είμαστε το υπουργείο. Είμαστε όλοι μαζί στους δρόμους, στις πορείες στις διεκδικήσεις για ένα καλύτερο αύριο. Κομμάτια της ίδιας κοινωνίας. Δεν φτιάχνουμε τους νόμους, ούτε τη γνώμη μας δεν ρωτάνε για να τους γράψουν. Δυστυχώς ο ρόλος μας περιορίζετε στον έλεγχο για την εφαρμογή των νόμων και στην επιβολή διοικητικών κυρώσεων (πρόστιμα δηλ.). Οι συνάδελφοι που εγώ γνωρίζω κάνουν ότι μπορούν για να βοηθήσουν τους εργαζόμενους, με ελάχιστα εργαλεία και υποστήριξη. Υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν πάει αυτόφωρο για την ελεγκτική τους δράση, πολλοί που έχουν υποστεί δικαστικές διώξεις από εργοδότες. Δεν είναι τα πράγματα απλά, άσπρο μαύρο, οι κακοί επιθεωρητές οι καλοί εργαζόμενοι κλπ ….


Δεν έχω το κείμενο που δώσατε στην Αγ. Παρασκευή…. Απ ότι έμαθα κατά την κατάληψη στην Αγία Παρασκευή δεν προκλήθηκαν φθορές και γενικά ήταν οκ η φάση.



Στη Δάφνη όμως τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Οι συνάδελφοι εκεί πέρασαν πολύ χάλια μέρα. Η συμπεριφορά των καταληψιών ήταν προσβλητική απέναντι στις επιθεωρήτριες. Εξυπνακίστικες εκφράσεις όπως «μη σηκώνεται τα τηλ μην απαντάτε στις ερωτήσεις , όπως κάνετε κάθε μέρα δηλ.»

Όμως οι συνάδελφοι ένιωσαν να απειλούμενοι γενικά. Έχουμε στοχοποιηθεί λένε …

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν...

η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν είναι σύμμαχοι των Επιθεωρητών εργασίας.

Θεωρώ ότι πολλοί από αυτούς που κάνανε καταλήψεις πήγανε για να εκτονώσουν τις εμπάθειες τους στα πρόσωπα των Επιθεωρητών Εργασίας.

Ορισμένοι θεωρούν ότι για 1.000 ευρώ θα δώσουμε και την ζωή μας...
Επίσης θεωρούν ότι το ΣΕΠΕ έχει και από ένα Επιθεωρητή φύλακα-άγγελο για κάθε εργαζόμενο.

Πως την έχετε δει ρε παιδιά;

Α και κατι ακόμη...ευχαριστουμε για το ενδιαφέρον σας αλλα μην σκάτε για τα μισθολογικά μας.

Εξαλλου το blog ειναι εξειδικευμενο.

ΥΓ.: Να ρθουμε "φιλικα" στους χωρους εργασίας σας και να κανουμε καταληψεις?
Θα σας αρεσει?

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 25-01-2009
Συνεπικουρία στη σπατάλη
Tου Πασχου Μανδραβελη

Ενα από τα αιώνια ερωτήματα σχετικά με τη λειτουργία του κράτους είναι: Τι στην ευχή κάνει τόσα λεφτά που μαζεύει; Πώς είναι δυνατόν όλοι οι προϋπολογισμοί να είναι ελλειμματικοί και το χρέος να πλησιάζει το 100% του ΑΕΠ, δηλαδή καθένας μας να χρωστάει όσα λεφτά θα βγάλει σε ένα χρόνο; Μια καλή απάντηση δίνεται με το νομοσχέδιο για το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), που συζητείται τώρα στη Βουλή. Εκεί μέσα στα αρκτικόλεξα και τα ιερογλυφικά του στυλ «τροποποιείται η διάταξη του άρ. 1 του νόμου 2327/2004 (ΦΕΚ Α΄31)», που σκοπό έχουν να παραπλανήσουν βουλευτές και πολίτες, υπάρχουν δύο τροπολογίες με εξαιρετικό ενδιαφέρον, και όχι μόνο επειδή καλούμαστε να τις πληρώσουμε.

Η μία τροπολογία αναφέρει ότι «σε επιδοτούμενους ή μη ανέργους που δοκιμάζονται ιδιαίτερα από οικονομική ή άλλη αιτία, το διοικητικό συμβούλιο του ΟΑΕΔ μπορεί να χορηγεί εφάπαξ επίδομα 1.000 ευρώ». Κατ’ αρχήν, η εν λόγω τροπολογία εμπεριέχει μια αντίφαση: Ολοι οι άνεργοι –«επιδοτούμενοι ή μη»– δοκιμάζονται ιδιαίτερα από μια οικονομική αιτία. Οι άνθρωποι είναι άνεργοι. Τι άλλο πιο ιδιαίτερο να τους συμβεί; Το γεγονός ότι η τροπολογία αφήνει στην ιδιαίτερη ευχέρεια του ΟΑΕΔ να μοιράσει τα χιλιάρικα, μυρίζει ρουσφέτι και εκλογές. Η δεύτερη τροπολογία είναι πιο ενδιαφέρουσα. Ως γνωστόν, στο Δημόσιο υπάρχουν δύο είδη εργαζομένων. Εκείνοι που είναι στα γραφεία κι εκείνοι που δουλεύουν εκτός. Οι τελευταίοι επιθεωρούν, κάνουν έξοδα κίνησης και γι’ αυτό παίρνουν ένα επιπλέον επίδομα κίνησης. Το ίδιο συμβαίνει και στο υπουργείο Απασχόλησης. Υπάρχουν οι επιθεωρητές εργασίας που τρέχουν στις επιχειρήσεις, όλες τις ώρες του 24ώρου, ελέγχοντας πόσο εφαρμόζεται η εργατική νομοθεσία, και οι άλλοι –δυστυχώς οι πολλοί– που είναι στα γραφεία και δη στο υπουργείο της Αθήνας. Με την τροπολογία όμως, που υπογράφουν οι κ. Προκόπης Παυλόπουλος, Γιώργος Αλογοσκούφης και Φάνη Πάλλη–Πετραλιά, το επίδομα θα το παίρνουν όλοι· είτε βγαίνουν για ελέγχους είτε μένουν στα γραφεία τους. Η τροπολογία αιτιολογείται ως εξής: «Με τη διάταξη της παραγράφου 2 ορθολογικοποιείται (σ.σ.: !) ο τρόπος καταβολής των καταβαλλόμενων εξόδων κίνησης των κοινωνικών τεχνικών και υγειονομικών επιθεωρητών Εργασίας και των υπαλλήλων του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) και της Κεντρικής Υπηρεσίας του υπουργείου Απασχόλησης που συνδράμουν στο έργο του ΣΕΠΕ (σ.σ.: Πώς; Ηθικώς;) και παρέχεται η δυνατότητα στους υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας να τροποποιήσουν το ύψος του ποσού αυτού».

Με άλλα λόγια, επίδομα κίνησης παίρνουν κι εκείνοι που κινούνται κι εκείνοι που μένουν ακίνητοι στα γραφεία τους. Η «συνεπικουρία» στο έργο των ελεγκτών, που επικαλείται το νομοσχέδιο, είναι η βασική δουλειά όσων κάθονται στα γραφεία τους. Γι’ αυτό πληρώνονται. Παίρνουν τις εκθέσεις των ελεγκτών και τις προωθούν, τις ελέγχουν, τις αρχειοθετούν κ.λπ. Το επίδομα κίνησης που η κυβέρνηση αποφάσισε να του δώσει, δεν είναι «επίδομα συνεπικουρίας», είναι επίδομα εκλογών. Βεβαίως, ποτέ κυβέρνηση δεν τσιγκουνεύτηκε τα λεφτά μας, αλλά εδώ πια το πράγμα αγγίζει τα όρια της φαυλότητας, σε μια εποχή μάλιστα που όλοι καλούμαστε να βάλουμε το χέρι βαθιά στη τσέπη.