Πανεπιστημιακοί ευρωπαϊκών χωρών υπέγραψαν έκκληση και ζητάνε και την δική μας υπογραφή (στο www. labour-union-rights.eu) στην οποία εκθέτουν μια θλιβερή κατάσταση: «Η σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου παρουσιάζεται ως ξεπερασμένη και προωθείται η κατάργησή της. Η εγγύηση μιας σταθερής εργασίας και αμοιβής έχει γίνει ένα ΄΄είδος που απειλείται με εξαφάνιση΄΄. Οι προστασίες που παρέχονται σε περίπτωση απόλυσης έχουν αναθεωρηθεί προς το χειρότερο. Το δικαίωμα της συνταξιοδότησης και της συλλογικής χρηματοδότησης συντάξεων που θα επέτρεπαν μια αξιοπρεπή ζωή έχει περιοριστεί σημαντικά». Την ίδια ώρα, εκατό εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζουν μέσα στη φτώχεια (οι μισοί από αυτούς στην Ευρώπη των 15), ενώ ο αριθμός των φτωχών εργαζομένων αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, επισημαίνουν οι Ευρωπαίοι πανεπιστημιακοί, οι αρχές των Βρυξελλών έλαβαν πρόσφατα μερικές απαράδεκτες αποφάσεις: στις υποθέσεις Βίκινγκ, Λαβάλ και Ρούφερτ, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο περιόρισε σημαντικά θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, αμφισβήτησε το δικαίωμα της απεργίας και αποφάνθηκε περιοριστικά όσον αφορά τη γενική ισχύ των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Αυτά θα τα βρούμε πολύ σύντομα μπροστά μας. Από τον Δεκέμβριο θα αρχίσει να ισχύει η οδηγία 593/2008, η οποία υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτή η οδηγία αναμένεται να αναστατώσει τον κόσμο της εργασίας, αφού εξισώνει τη σύμβαση εργασίας με μια απλή σύμβαση αστικού δικαίου στην οποία τα αντισυμβαλλόμενα μέρη αντιμετωπίζονται ως ίσα μεταξύ τους. Ίσοι κι όμοιοι έναντι του νόμου ο εργοδότης και ο εργαζόμενος που διαπραγματεύεται μαζί του τη δουλειά του και την αμοιβή του μόνος του, από θέση αδυναμίας. Οι πανεπιστημιακοί που υπογράφουν την έκκληση εναντιώνονται σε αυτή τη βαρβαρότητα. Και καλούν τους ευρωβουλευτές να ενσωματώσουν το ταχύτερο δυνατό στο κοινοτικό δίκαιο τους διεθνείς κανόνες που διέπουν την εργασία (τις 188 συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και το σύνολο των άρθρων της κοινωνικής χάρτας του Συμβουλίου της Ευρώπης). Αλλιώς...
Οι πανεπιστημιακοί αυτοί ζητούν την υπογραφή μας γιατί
... «θα ξαναβυθιστούμε στον δέκατο ένατο αιώνα, όταν το αστικό δίκαιο κυριαρχούσε στις εργασιακές σχέσεις και η φωνή του εργοδότη σκέπαζε τη φωνή του εργαζομένου, η φωνή του δυνατού τη φωνή του αδύναμου»
Ας την βάλουμε λοιπόν γιατί εμείς σαν επιθεωρητές ……… ε έχουμε έναν λόγο παραπάνω
Πηγή: Τα νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου