Χθες συγκεντρωθήκαμε χιλιάδες …. Για να διαμαρτυρηθούμε για τα άδικα μέτρα τα μέτρα που ζητούν να πληρώσουν το λογαριασμό οι σερβιτόροι του γεύματος αυτοί που πέρασαν απ έξω οι άσχετοι οι εύκολοι στόχοι μισθωτοί και συνταξιούχοι ….
Μαζευτήκαμε πολλοί πάρα μα πάρα πολλοί όλοι μοιραζόμαστε το ίδιο αίσθημα αδικίας και απορίας …. Και ήταν καλά (στην αρχή τουλάχιστον).
Μετά η κατάσταση μετατράπηκε σε εφιάλτη … για πολλούς αλλά κυρίως για 3 που αποφάσισαν μια τέτοια μέρα να εργαστούν στο κέντρο της Αθήνας. Δεν υπάρχει πιο σκληρό από το θάνατο το ύστατο και αδιαπέραστο αυτό σύνορο.
Λάθη πολλά από πολλούς αλλά και πάλι την πλήρωσαν οι άσχετοι ….
Ήμασταν όλοι εκεί, άλλοι πιο μπρος άλλοι πιο πίσω αλλά εκεί… όταν τα 3 πιτσιρίκια με τα μαύρα(τα καινούργια και ατσαλάκωτα μαύρα σαν της διαφήμισης για απορρυπαντικό που κρατά τα μαύρα κατάμαυρα) και τις κουκούλες βγήκαν από κάποιο στενό έσπασαν το τζάμι της τράπεζας και πέταξαν μέσα το μπουκάλι. Οι πορευμένοι φώναζαν «ρε σεις τι κάνετε εκεί, φύγετε κωλόπαιδα» κάποιοι από την πορεία τους πέταξαν και αντικείμενα αλλά μέχρι εκεί… τι άλλο να πει να κάνει ο άοπλος στον οπλισμένο. Οι κουκουλοφόροι μάλιστα απάντησαν «τράπεζα – τράπεζα είναι» . Καπνοί δακρυγόνα και κρότοι από παντού … δεν βλέπαμε δεν ακούγαμε……. Κανένας δεν σκέφτηκε στιγμή ότι πίσω από τη φλεγόμενη κουρτίνα υπήρχαν άνθρωποι. Άνθρωποι που για αυτούς δεν είχε κ όλας προβλεφτεί μια εναλλακτική έξοδος διαφυγής για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης.
Σήμερα καθώς το πραγμα έκατσε μέσα μου …. Ο πόνος για τους αδικοχαμένους συνανθρώπους αρχίζουν να σχηματίζονται ποικίλες απορίες
Καλά τρία πιτσιρίκια ή τρεις τρελοί έριξαν μολότοφ αλλά οι υπόλοιποι οι πιο οργανωμένοι εμπλεκόμενοι; Γιατί τους άφησαν έρμαια στις διαθέσεις του κάθε θερμόαιμου πιτσιρικά.. που είναι η πρόβλεψη του επιχειρηματία εργοδότη για την ασφάλεια των υπαλλήλων του;
Πολλά άκυρα λέγονται …… άσχετα από την πραγματικότητα κάτι που με κάνει να πιστεύω ότι και πάλι θα την πληρώσουν οι άσχετοι, δειγματοληπτική δικαιοσύνη
Πολλά τα ερωτηματικά και τα θέτουν πολλοί:
Επιστολή εργαζόμενου στη Marfin
στιγμιότυπα
Εύη Καρακώστα
το ημερολόγιο ενός πατέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου