ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ;

Για το ζήτημα της υποβάθμισης των Επιθεωρήσεων Εργασίας έχουν γραφτεί τόσα και τόσα που πλέον τείνει να καταντήσει σχεδόν εθιμοτυπική αν όχι γραφική κάθε αναφορά στο θέμα.

Μεγάλος αριθμός ακάλυπτων οργανικών θέσεων έχουν ως αποτέλεσμα τη λειτουργία υπηρεσιών με 1-2 άτομα, φαινόμενο που στην επαρχεία θεωρείται φυσιολογικό ενώ εμφανίζεται ακόμα και σε κεντρικές υπηρεσίες της Αττικής. Έτσι οι επιθεωρητές εργασίας προσπαθούν ταυτόχρονα να εξυπηρετούν το κοινό, να πρωτοκολλούν καταστάσεις και έγγραφα, να απαντούν σε τηλέφωνα, να γράφουν κανένα κείμενο στον υπολογιστή και όταν τελειώσει όλη η γραφειοκρατική εργασία να βγαίνουν για τους απαραίτητους ελέγχους με όσα αυτοί συνεπάγονται δηλαδή εξέταση των στοιχείων, εισηγήσεις, μηνύσεις κλπ. Και κάθε δίμηνο να έρχεται και κάνα έγγραφο εντατικοποίησης των ελέγχων.

Το χρόνιο αίτημα όλων των εργαζομένων του υπουργείου για νέες προσλήψεις και αξιοπρεπή, αν μη τι άλλο, στελέχωση των υπηρεσιών προκειμένου να μπορέσουν αυτές να λειτουργήσουν υποτυπωδώς, για ακόμη μία φορά παραπέμπεται σε μελλοντικά νομοσχέδια.

Και οι πολιτικές ηγεσίες τι κάνουν τόσα χρόνια για να καλύψουν τα κενά αυτά;

Εκμεταλλευόμενοι το ανεκδιήγητο πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας (sic) ανέργων του ΟΑΕΔ, το οποίο πολύ κομψά και χαριτωμένα είναι ευρύτερα γνωστό ως πρόγραμμα STAGE, προσπαθούν να κλείσουν όπως - όπως αυτές τις τρύπες με αεριτζίδικες μεθόδους διαιωνίζοντας ουσιαστικά το υπάρχων πρόβλημα.
Το πρόγραμμα αυτό όντας από τη φύση του προβληματικό και εμφανώς επίπλαστο έχασε πλέον και κάθε πρόσχημα νομιμοποίησης.

Μέσα από το πρίσμα των τελευταίων εξελίξεων όπου σε πολλές υπηρεσίες ξανάρχονται για να ξαναποκτήσουν εργασιακή εμπειρία τα ίδια άτομα που είχαν αποκτήσει, υποτίθεται, εργασιακή εμπειρία στις ίδιες υπηρεσίες, συμμετέχοντας και στο προηγούμενο σχετικό 18μηνο πρόγραμμα, το όλο σκηνικό τείνει να ξεπεράσει ακόμα και τα όρια της παρωδίας.

Και αμέσως γεννιούνται κάποια εύλογα, αν και ρητορικά πλέον ερωτήματα:

· Στο πρόγραμμα συμμετέχουν άνεργοι που όντως αποκτούν εργασιακή εμπειρία ή ουσιαστικά προσφέρουν φτηνή και κυρίως ανασφάλιστη εργασία καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών μας;
Εφόσον τα άτομα αυτά εκτελούν εργασία και παράγουν υπηρεσίες για τις οποίες αναμφισβήτητα απαιτείται προσωπικό (οι κενές οργανικές θέσεις που λέγαμε), τότε ο διακριτικός τίτλος κάθε προγράμματος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκαλύψει την υφιστάμενη εργασιακή εκμετάλλευση.

· Σε τι εξυπηρετεί η όλο και μεγαλύτερη διάρκεια του προγράμματος;
Το προγενέστερο 12μηνο εξελίχθηκε σε 18μηνο και πλέον ανανεώνεται για άλλους 18 μήνες! Το να παραλαμβάνεις πίνακες προσωπικού ή έγγραφα και να κάνεις αρχειοθέτηση δεν βοηθάει και πάρα πολύ στην μετέπειτα επαγγελματική σταδιοδρομία πόσο δε η δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή των ίδιων ατόμων στο ίδιο πρόγραμμα. Εργασιακή εμπειρία 36 μηνών στο υπουργείο μας ούτε καν οι εκάστοτε υπουργοί δεν έχουν καταφέρει να αποκτήσουν, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

· Ποιο το νόημα της συμμετοχής των ίδιων ανέργων σε δεύτερο σχετικό πρόγραμμα, πόσο δε στην ίδια υπηρεσία;
Η σκανδαλώδης πριμοδότηση των συμμετεχόντων σε τέτοιου είδους προγράμματα στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ είναι μάλλον η πειστικότερη απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα. Σύμφωνα με την ισχύουσα μοριοδότηση του ΑΣΕΠ: «σε περίπτωση κατά την οποία ο χρόνος της αποκτηθείσας εμπειρίας διανύθηκε σε Υπηρεσίες του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ κλπ και είναι αθροιστικά ίσος ή μεγαλύτερος των 24 μηνών, ο αριθμός των μονάδων για το κριτήριο της αποκτηθείσας εμπειρίας προσαυξάνονται κατά 50%»! Τα προγράμματα αυτά αποτελούν εμφανώς έμμεσο τρόπο καταστρατήγησης των διαδικασιών του ΑΣΕΠ και προώθησης προσλήψεων από το παράθυρο.
Και όλοι λίγο πολύ υποψιαζόμαστε ποιοί και πώς κατορθώνουν, στην πλειοψηφία τους, να συμμετάσχουν σε συνεχόμενα προγράμματα STAGE, αφήνοντας έξω άλλους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ οι οποίοι είναι και μακροχρόνια άνεργοι.

Βέβαια όλα τα παραπάνω έχουν αποκτήσει εδώ και καιρό ένα status κοινού μυστικού και το θέμα δεν είναι η περιγραφή τους.

Το ζητούμενο είναι να απεμπλακούμε καταρχήν εμείς οι ίδιοι από τη λογική του “η δουλειά μας να γίνεται”. Στην περίπτωσή μας ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.

Στην ουσία ενθαρρύνουμε την εργασιακή εκμετάλλευση μέσα στους κόλπους του ίδιου μας του υπουργείου. Η υποκρισία της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας για δήθεν προσπάθεια πάταξης της ανασφάλιστης εργασίας να μην μας βρίσκει αμέτοχους εκφραστές της και συνένοχους.

Να μην γινόμαστε συνένοχοι στα πολιτικά μαγειρέματα μείωσης του αριθμού των εγγεγραμμένων ανέργων και στην ρουσφετολογική - πελατειακή πρακτική της προώθησης των δικών μας παιδιών (μεταφορικά ή κυριολεκτικά).

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΩΡΑ!

Οι αγώνες και οι διεκδικήσεις μας δεν σταματάνε με την καταβολή (;) 200 €, οφείλουν να είναι πάνω απ’ όλα κοινωνικοί.