Λόγια, λόγια κενά. Νόημα κανένα. Όλοι λυπούνται, όλοι οργίζονται. Όλοι ανεξαιρέτως και με τον ίδιο (copy paste) τρόπο, υπουργοί πρωθυπουργοί, μπάτσοι, δημοσιογράφοι, γονείς. ¨Όλα τα λαμόγια της εξουσίας. Ανεύθυνα σαν θεατές, όλοι μα όλοι, αυτών που συμβαίνουν γύρω μας στην κοινωνία. Αν λέω αν τα παιδιά μας είναι κωλόπαιδα, ποιος ευθύνεται? Κανείς? Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί η διεφθαρμένη κοινωνία μας δεν έχουν σχέση, ευθύνη τίποτα? Όλοι θα παίξουν το ίδιο κακά το ρόλο του Ποντίου Πιλάτου? Είναι η ανικανότητα και ο σεβασμός στη Δημοκρατία το ίδιο και το αυτό?
Ναι όλοι μας ….. οι ενήλικοι, οι άνω των -άντα φταίμε …… Όλοι ροκανίζουμε τις ίδιες ρίζες της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο. Όχι όλοι με τον ίδιο ρυθμό ή τον ίδιο τρόπο …. βέβαια . Όσο πιο ψηλά τόσο πιο πολλά.
Αν στην καθημερινότητα ο καθένας δρα ανεύθυνα και ανεξάρτητα χωρίς εσωτερικές δεσμεύσεις ή σεβασμό στους γύρω του τότε γιατί μας εκπλήσσει όταν κάποιος διαμαρτύρεται και μ’ αυτόν τον τρόπο? Για το κέφι του ή την πάρτη του ρε γ/το. Αυτός δεν είναι ο γενικός κανόνας ? Όλα επιτρέπονται όταν έχεις την δύναμη να τα κάνεις… Τώρα μας χαλάει? Τώρα το βλέπουμε?
Τυφλή οργή ναι ……….. Αλλά ποιος της έβγαλε τα μάτια?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου